Yankı | Kerem Aktürkoğlu

14- Barışsak mı?

Medyada birazda Ekin'i görelim.
Favori karakterim evet. 😬
İyi okumalaaar!!!
🤍

-

[Kerem'den]

"Oğlum gördüm sizi diyorum ya. Ben demedim mi yakışırsınız diye?"

"Yunus dur. Vallahi bak birinden duyarsam öldürürüm seni."

"Yakıştınız ama yalan mı?"

"Ya yavaş be oğlum."

"Bence de öyle."

Al işte duydu birisi.

Sese döndüğünde konuşan kişi Barış'tı. Tam bir şey diyecektim ama Barış olduğunu görünce nedense bir şey diyemedim. Barış bize yaklaştı.

"Hira'ya nasıl baktığını gördüm. Ayrıca evet yakışıyorsunuz."

Yunus tam olarak kahkaha attı.

"Dimi. Abi nolur olun ya."

"Ya oğlum durun bi. Hiçbir şey belli değil ki."

Barış gülerek bizimle oturdu. Bir anlığına eski günleri hatırladım. Üçümüzün yan yana olduğu günler Barış ile benim kavgamdan sonra bozulmuştu ve bugün ilk defa eskisi gibi yakın olup konuşuyorduk.

"Yavaş yavaş belli olur o. Belli ki sen hoşlanıyorsun bu kadından."

Yunus'ta Barış'ı destekledi.

"Evet, kesinlikle."

"Ya daha tanışalı tam bir hafta oldu. Sakin olun."

Barış yine lafa atladı.

"E ne güzel işte yıldırım ilişki."

Seslice güldüm.

"Oldu kardeşim benim. Sen yarına bize nikah ayarla."

"Olur vallahi."

"Özlemişim lan bizi böyle."

İkimizde Yunus'a bakınca mahçup bir gülümsemeyle bize bakıyordu. Barış gözlerini yere çevirdi. Bende bir şey diyemedim. Üçümüzde eveleyip güvelerken Barış konuştu.

"Kerem, kardeşimsin sen benim. Seni kırdıysam özür dilerim ama uzaklaştıktan sonra canım daha da yanmaya başladı. Seni seviyorum kardeşim."

İçime düşen buruklukla bir sevinç tüm benliğimi kapladı. Oluşan küslük hem mental hemde fiziksel olarak çöküntüye uğratmıştı beni. Şimdi ise dünyanın en mutlu adamıydım.

"Estağfurullah Barış. Ben özür dilerim asıl. Boş boş gurur yapıp dönüp dönüp sana çattım. Hakkını helal et."

"Helal olsun kardeşim. Sende helal et."

"Helal olsun Çikom."

İkimiz sarıldık. Salak Yunus ise sırıta sırıta bize bakıyordu ama gözlerinde ki yaşlar ufak tefek belliydi. Barış, Yunus'u da kendine çekti ve üçümüz sarıldık.