Yankı | Kerem Aktürkoğlu

17- Flaş

İyi okumalaaar!!
Sevdiysenız oyları unutmayalımmm
🦁🤍

-

[Hira'dan]

"Ekin laftan anlamıyor musun? Ya niye çağırayım bir anda Keremleri eve?"

"Ya kızım eğleniriz işte. Hem Kerem'ciğin ile çok ayrı kalmamış olursun. Yunus ile Barış'ta gelsin. Çok sıkılıyorum zaten. YA NOLUR YA."

"Hayır Ekin. Saçmalama. Hem ev çok dağınık."

"Fark ettim bok götürüyor evi. Vallahi temizlerim akşam çağıracaksan."

"Sen? Evi temizleyeceksin? Ölsem inanmam."

"Vallahi lan. Temizlersem çağıracak mısın?"

Anlık gaza geldim.

"Tamam lan. Temizle."

Bugün günlerden pazartesiydi. Yani taburcu olmamın üzerinden bir gün geçmişti. Yaşadığım şoklar artık daha az etkilesede bunda en büyük payı olan kişi Ekin'di. Yarın babamın cenazesi olmasına rağmen şuan gülebiliyordum. Sanırım bunda aramızda hep bir mesafe olmasınında payı vardı.

Ekin bir hışımla üst kata çıkınca televizyon izlemeye başladım. On beş dakikaya sıkılır bırakırdı zaten.
Televizyonda belgesellere bakarken kendimi fark etmeden uykuya bıraktığımda son duyduğum şey üst kattan gelen Ekin'in Hande Yener söyleyen sesiydi. Uykuda ölsem son duyduğum ses bu olacak. Allah hesabını sorar.

-

Yüksek sese uyandım. Gözlerimi korkuyla açtığımda televizyonda Semicenk - Canın Sağolsun şarkısı vardı. Ekin ise karşımda dans ederek şarkıyı söylüyordu.

"Ne yapıyorsun ya?"

"Zafer dansı canım. Bitti temizlik. Hadi ara üçünüde."

"Ne? Ne demek bitti lan?"

Saate baktığımda uyumamın ardından neredeyse iki saat geçmişti. Etrafıma baktığımda salon topluydu. Bir hışımla mutfağa gittim. Orasıda topluydu. Koşarak tüm odaları gezdim. Ulan her yer mis gibi.

Alt kata indim. Elime aldığım kargo kartonunu dans eden Ekin'in kafasına geçirdim.

"LAN NE YAPIYORSUN?"

"Şerefsiz. Madem bunları yapabiliyorsun. Kodumun İspanya'sında ben niye temizlik için götümü yırtarken bir tane çöp atmıyordun?"

"ÇÜNKÜ ÇIKARIM YOKTU. AMA ŞİMDİ VAR."

Ters ters bakarak koltuğa geri oturdum. Utana sıkıla telefonu elime aldım. Kerem'e mesaj atacaktım ama aramaya karar verdim. Aradığımı gören Ekin televizyonu kapattı ve yanıma oturup kulağını telefona dayadı. Meraklı.

"Alo."

"Alo Kerem. Naber?"

"İyiyim Hira senden?"

"İyi bende. Şey diyecektim ya, bu akşam bana gelsenize. Sen, Barış, Yunus falan. Ekin başımın etini yed- Ahh."

Ekin'in kolumu cimciklemesiyle bağırdım.