Yankı | Kerem Aktürkoğlu

54 - Final

Ve işte o bölüm...
54 bölüm boyunca okuduğunuz ve zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim.
Bazı şeylerin suyu çıkmamalı ve bu kurgu daha fazla uzamamalıydı...
Başka güzel kurgularda buluşmak üzere!
🤍🦁

-

(6 ay sonra)

"Hira, Üçlü için taraftarlar çağırıyor."

Yunus Akgün'ü duyan Hira koşarak kale tarafına geldi. Tüm takım arkasında, Ekin Yener yanındayken tutkulu bir üçlü çektirdi. Ardından zıplayarak Ekin ile birbirlerine sarıldılar. Ve sonrasında tüm takım sevindiler.

Şampiyonluklarını kutladıkları maç bu maç olmuştu. Hira ve Ekin'in ilk seneleri ve Galatasaray ile ilk şampiyonluklarıydı. Saha içinde olan kutlamalar bittikten sonra kendi aralarında da kutlayacaklardı.

Kerem eliyle hafifçe Barış'a vurdu ve kalabalıktan uzaklaşıp yedek kulübesine koştu. Barış elini kaldırıp Mauro'ya kendini gösterdiğinde mesajı alan Mauro sırıtarak Hira'ya yaklaştı. Takım kalabalığı hâlâ sürerken ve Hira ile Ekin hayranca taraftarı izlerken kolundan dürtülen Ekin, Mauro'ya döndü.

Mauro birkaç şey söylese bile Ekin duymamıştı. Duysa bile zaten anlamazdı çünkü hiçbir şeyden haberi yoktu. Mauro gizlice Hira'yı işaret edip ardından orta sahayı gösterdi. Ekin kafasını sallayıp hiçbir şey bilmeden Hira'ya yanaştı.

Mauro hızla teker teker tüm takımı orta sahaya toplarken geriye sadece ne olduğunu anlamayan Ekin ve Hira kalmıştı. Ekin, Hira ile beraber hızlı adımlarla orta sahaya yaklaştığında tüm taraftarlarda olanları görmeye çalışıyordu.

Tüm takım Kerem'in etrafını sarmışken meraklanan Hira arkasında Ekin ile kalabalığı yardı. Beklentisizce, sadece Kerem'in yanına ulaşma amacıyla giriyordu kalabalığın içine.

Bir anda ortalık açıldığında taraftarların çığlık, alkışlama ve tezahürat sesleri geldi. Hira ağzı açık halde yerde tek dizi üzerine çökmüş Kerem'e bakıyordu. Kerem, Hira'nın duyması için bağırarak konuşmaya başladı.

"Benimle Evlenir Misin?"

Kerem, titreyen ellerinde tuttuğu tek taş yüzüğü Hira'ya doğrultmuş cevap bekliyordu. Hira'nın nefesi kesilmiş şaşkın bakışlarını hâla Kerem'in üzerindeydi.

Önce takım arkadaşlarından daha sonra taraftarlardan 'evet desene' tezahüratları yükselince Hira dolu gözleriyle kafasını aşağı yukarı salladığında büyük bir karar verdiğinin farkındaydı.

Büyük sevinçle yerinden kalkan Kerem, Hira'ya sarılmış cümleler fısıldıyordu.

"Teşekkür ederim. Teşekkür ederim her şey için."

Hira'nın gözlerinde zor duran yaşlar akmaya başlarken tüm takım ikiliyi kutluyordu. Yunus Akgün, gururla Kerem Aktürkoğlu'nu izlerken Ekin Yener donuk suratla, şaşkınlıkla ve dolmuş gözlerle Hira ile Kerem'i izliyordu.

Hira, Kerem'den ayrıldıktan sonra taraftarlara ve takımdakilere baktı. Ardından arkasına dönüp en yakın arkadaşı Ekin ile göz göze geldi. Hira minik bir tebbesümle ona bakınca Ekin'in gözlerinden yaşlar süzüldü.