51 - Hakkın Yok, Aktürkoğlu

488 38 14
                                    

Umarım Seversiniiiz!!
Oyları ve YORUMLARI aksatmayalımm!
Wattpad'in kendi sorunu yüzünden giremiyordum hesaba...
Sonunda girdim!
🤍🦁

-

[Kerem'den]

Evet, bir şans kazandım ama burnum hâlâ yere sürtüyor.

Hira bana bir şans vermişti ve önümü açmıştı ama asla yüz vermemeyede devam ediyordu. Yaklaşık üç gündür kendisini bir yerlere davet ediyor ama asla geri dönüş alamıyor hatta direkt red yiyordum.

Evinden çıktığımda attığı mesajlardan zaten anlamalıydım.

Antrenman bayağı bir yorucu geçiyordu çünkü önümüzde yorucu bir hafta vardı. Bir derbi maçı vardı. O yüzden herkes her şeyini sahaya koyuyordu. Ben ve Hira'da öyle.

En azından beni yok saymıyor diye kendimi teselli etsemde değişen çok şey olmamıştı.

Antrenman devam ederken ayağıma gelen topu sakince tek pas şeklinde Yunus'a yolladım. Yunus ise hızlıca Barış'a yolladı. Üçümüz beraber paslaşma antrenmanı yaparken bir gözümde Hira'daydı.

Ekin ile beraber karşılıklı tek pas şeklinde yer değiştirerek hızlı paslaşma yapıyorlardı. İkisininde keyfinin çok yerinde olduğu ise belliydi. Sesli bir şekilde gülerek konuşuyorlardı. Onlara odaklanmaktan bazen pasları odaklı veremesemde kendimi sınırlandırıyordum.

"Hadi bee."

Ekin'in verdiği pası son anda kaçıran Hira'nın ani tepkisiyle kafam yine onlara döndü. Top hızla arkaya gittiğinde Hira'da dönüp topa doğru hareketlendi ama gidip almasına gerek kalmadı.

Çünkü Mete Açıkgöz top ile beraber yanlarına gelmişti.

Tamam, topu verip gidebilirdi ama asıl sorun Hira'nın yüzündeki sırıtmayı kesmemesi ve Mete'nin, Hira ve Ekin'in arasına girmesiydi. Üçünün beraber paslaşmalarını izlerken ayağıma gelen topları fark edemeyecek hale gelmiştim bile.

"Kerem ne yapıyorsun ya? Oyuna odak kardeşim."

Barış'ın sesiyle ona baktığımda sinirli gözlerimle Hira'nın tarafını işaret ettim. Barış ve Yunus'un o tarafa dönmesiyle yüzlerindeki ifade şaşkınlığa büründü. Benim ise sinirden gözüm dönmek üzereydi.

"Sikerim ama, bu kadarda değil."

-

Ekin Yener, ayağına gelen topu hızla Mete'ye gönderince Mete Açıkgöz'de hızla Hira Kozdağ'a gönderdi. Üçü beraber paslaşma antrenmanı yaparken Hira'nın odağı antrenman, Ekin Yener'in odağı Kerem Aktürkoğlu'nun davranışları, Mete Açıkgöz'ün ise Hira'ydı.

Hira Kozdağ olmasada Ekin Yener Mete'nin amacının farkındaydı. O yüzden gereksiz yakınlığa asla izin vermeyecekti. Fakat Kerem Aktürkoğlu'nun davranışlarındaki farklılığın farkındaydı Ekin. Büyük ihtimal yine girdiği kıskançlık krizleriydi zaten.

Ekin her ikisinede onay vermezken Hira'nın odaklandığı tek şey ayağına gelen toptu. Kıyamet kopsa bakacağı ilk şey antrenman saatleri olabilirdi muhtemelen.

Kerem'in ise içinde kıskançlık dalgaları oluşuyordu. Barış ve Yunus'ta bunun farkındalığıyla Kerem'e bakarken Kerem, Mete'nin gülerek Hira'ya baktığını fark ettiğinde kendini tutamamıştı.

Hızlı adımlar ile Hira'ya yaklaşırken arkasından gelen Barış ve Yunus endişeliydiler. Fakat üçünüde durduran bir isim olmuştu, Ekin Yener.

Kerem'in hareketlenmesini gördüğü gibi minik bir bahane ile Hira'nın yanından ayrılan Ekin hızla Kerem'in yanına gelmişti. Dirseğinden kavradığı kolu ve çatık kaşları ile durdurduğu Kerem ise ne olduğunu anlayamamıştı.

"Günlerce ağlatıp sonra hiçbir şey olmamış gibi seni alakadar etmeyen konulardan dolayı Hira'nın hayatına karışmaya hakkın yok, Aktürkoğlu. Yerine geri dön."

Ekin'in sert uyarısı Kerem'i hem şaşırtmış hemde öfkelendirmişti.

"Sana mı soracağım lan?"

Ekin, Kerem'in kolunu daha sert kavradığında sabrı taşmak üzereydi.

"Hira hakkındaysa, evet her şeyi bana soracaksın."

Yunus'un hızla ikisinin yanına yanaşmasının ardından Ekin Yener, Kerem'i bırakmış ve sinirli bakışlarını kesmeden bir iki adım attıktan sonra Hira ve Mete'nin yanına geri dönmüştü.

Kerem ise sadece sinir küpüydü. Ekin Yener'in yaptığınaysa daha çok sinirlenmişti. Durmak istemedi ve adımlamaya başladı ama bu sefer onu tutan Yunus Akgün oldu.

"Kerem, sıçıp sıvama yine. Sakin ol bir kere kardeşim ya. Hira bir kez bile bakmadı Mete'nin yüzüne. Gel şuraya."

Yunus, tam anlamıyla sürükleyerek Kerem Aktürkoğlu'nu tekrardan Barış Alper'in yanına getirdi. Kerem burnundan solurken Barış bıkkınlıkla ağzı açık şekilde Kerem'e bakıyordu. Kerem'de sinirli gözlerini Barış'a dikti.

"Bir şey mi diyeceksin Barış?"

Barış gözlerini devirip Yunus'a baktı.

"Mal bu amınakoyayım ya."

-

Kusura Bakmayın Lütfen...
Umarım sevmişsinizdir!
Oyları ve YORUMLARI unutmayalımm!
🤍🦁























Yankı   |  Kerem AktürkoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin