Yankı | Kerem Aktürkoğlu

18 - İnce Bel

İyi okumalar!!
Oyları unutmayınnn!!
🦁🤍

-
[Kerem'den]

Bir koltukta Hira ile ben diğerinde ise Ekin, Barış ve Yunus oturuyordu. Ekin, üçlüye bir şeyler anlatırken Hira arada sırada konuya dahil oluyor bazende susuyordu. Konuyu hiç dinlemeden sadece Hira'ya odaklanan ben ise ona sarılmak istiyordum.

"Sonra bu mal Hira İsmail Kartal'a ne dedi biliyor musun?"

Barış ile Yunus merakla Ekin'e bakmaya başladı.

"Kupa müzenize girerken tetanos aşısı oluyor musunuz?"

Hepimiz aynı anda kahkaha attığımızda Hira'nın da güldüğünü gördüm.

"Nerden geldi aklına o senin?"

"Ben gayet ciddi sormuştum onu Kerem. Sonra adam bana düşman kesildi. Galatasaray'lı olduğumu biliyordu birde. Üç ya da dört gün sonrada derbi olacaktı o zaman. Güle güle tesise kaçtığımı hatırlıyorum."

Gülmemi durduramıyordum.

"Çok iyi yapmışsın."

Herkes konuşmasına döndüğünde Hira ayaklandı.

"Ne oldu?"

Bana döndü ve gülümsedi.

"Hava almak için bahçeye çıkacaktım. Gel sende istersen."

Gerçekten içerisi biraz sıcaktı. Ya da ben Hira ile baş başa kalmak için bahane uyduruyordum.

"Olur, bana uyar."

İkimizde ayakalandığımızda üçüde o kadar konuşmaya dalmıştı ki bizi fark etmediler. Hira ikimizede içecek doldurdu ve bahçeye çıktık. Büyük bahçe koltuğuna yan yana oturduğumuzda bu sefer daha yakındık.

"Ekin'i hastanede olan olaydan sonra sevmezsin sanmıştım."

"Şuan sevdiğimi düşündüren ne?"

Kaşlarını çatıp bana baktı.

"Kötü bir şey yapmadı."

Gülümsedim.

"Şaka yapıyorum. Evet başta sinirlendim yalan değil, ama şuan öyle bir şey yok. Zaten, yani nasıl desem çocuk gibi."

"Evet öyle. Benim gibi birine göre tam zıttım değil mi? Çocuk gibi, masum, saf bir şey."

"Çoğu zaman masum ve saf olmamak daha iyidir Hira. Biliyorsun."

"Biliyorum."

İkimizinde gözleri yine birbirinde takılı kaldığında kalbimi durdurmak ve bu anda kalmak istedim. Ama aklımdan geçen tek düşünce onu öpmekti.

Gözlerim dudaklarına kaydığında fark ettiğini biliyordum. Milim milim oynamak istemedim. Daha fazla dayanamadan dudaklarımızı birleştirdim. İlkim değildi ama ilkim gibiydi.

Yavaş yavaş dudaklarımı oynatınca onunda karşılık verdiğini anladım. Dayanamayarak elimle belini sarıp kendime çektim. Öpüşmeye devam ediyorduk ama her saniye daha da yavaşlayıp daha güzel bir şeye dönüştü. Hira'nın eli yanağımı oradan ise ensemi bulduğunda delirdiğimi hissettim. Birkaç saniye daha süren bu an Hira'nın çekilmesiyle bitti.