သူ ဘယ်သူလဲ

အခန်း (၈၇)

အခန်း (၈၇) စည်းတီတုံးနဲ့ ဓားတစ်ချောင်း ဖြစ်ချင်တယ်

ဤလှုပ်ရှားမှုတစ်ခုကြောင့် သူတို့၏ နားလည်မှုက ပြိုကွဲသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

" အကြီးအကဲ လီချန်ချင်း ကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်" နှစ်ယောက် က လျင်မြန်စွာထလိုက်ပြီး လီချန်ချင်းအား လေးစားစွာ အရိုအသေပေးလာခဲ့ကြသည်။

သူတို့၏ စိတ်ထဲ၌ ကသောင်းကနင်းဖြစ်နေခဲ့ကြသည်။ သူ၏မျက်နှာထက်၌ အပြုံးတစ်ခုနှင့် လီချန်ချင်း၏ နောက်၌ ရပ်နေသည့် ယန်ပါးထောင်အားတွေ့ပြီး သူတို့က အရာအားလုံးကို နားလည်ခဲ့ကြသည်။

လီချန်ချင်းက ယန်မိသားစု၏ ကျော‌ထောက်နောက်ခံ ဖြစ်သည်။

ယန်ပါးထောင်၏ မူလအဆင့်သို့တက်လှမ်းလာခြင်းက လီချန်ချင်းနှင့် တစ်စုံတစ်ခု ပတ်သက်နေရပေမည်။

သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက အရူးမဟုတ်ကြပေ။ တကယ်တော့ ပြိုင်ဘက်ကင်းသည့် ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်သည့် လီချန်ချင်းအတွက် အသုံးမကျသည့် ပန်းချီဆရာတစ်ယောက်က လှည့်စားထားသည့် အပြင်ပန်းပုံစံဖြစ်သည်ကို သူတို့က နားလည်ခဲ့ကြပေသည်။

" မကြောက်ကြပါနဲ့ ။ ငါက မင်းတို့နဲ့ စကားပြောချင်ရုံပါပဲ။ ထိုင်ပါဦး " လီချန်ချင်းက သူ့လက်များဖြင့် လက်ဟန်ခြေဟန်ပြလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်က လျင်မြန်စွာ ထိုင်ချခဲ့ပြီး လီချန်ချင်းအား နှိမ့်ချသည့် အမူအရာဖြင့် ကြာ့်နေခဲ့ကြသည်။

" ချန်ထင်မြို့က မိသားစုတွေ ပူးပေါင်းပြီး မဟာမိတ်ဖွဲ့ဖို့ စိတ်ကူးက ငါ့စိတ်ကူးပဲ" လီချန်ချင်းက အေးအေးဆေးဆေးပြောလိုက်သည် " ချန်ထင်မြို့မှာ ဘဝတစ်သက်တာလုံး ပိတ်မိနေတာက ခင်ဗျားတို့ လိုချင်တဲ့အရာမဟုတ်ဘူး"

" ဒါကြောင့် ပူးပေါင်းဖို့ နဲ့ စွန့်စားဖို့ အခွင့်အရေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်။ ခင်ဗျားတို့မိသားစုတွေမှာ ပိုကောင်းတဲ့ အနာဂါတ်တွေရှိလာလိမ့်မယ်။ အရင်းအမြစ်တွေ ပေါများလာတဲ့အခါကျရင် ခင်ဗျားတို့ မိသားစုနှစ်စုက မူလအဆင့် မိသားစုတွေ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ မိသားစုထဲမှာ မူလအဆင့် တပည့်တွေရှိဖို့ဆိုတာက အိပ်မက်တစ်ခု မဟုတ်တော့ဘူး"