သူ ဘယ်သူလဲ

အခန်း (၁၁၃)

အခန်း (၁၁၃) မမျှော်လင့်ထားသည့် ဧည့်သည်

“ဟုတ်တယ် ညီမကြားဖူးပါတယ်” ယန်ယုယွင်က ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်လေ၏။

“ချန်ထင်မြို့က မိသားစုတွေအားလုံးပေါင်းစည်းပြီးတော့ ချန်ချင်းကုန်သွယ်ရေးလုပ်ငန်းကို ထူထောင်လိုက်ကြပါတယ်။ ညီမရဲ့ အဖေက လုပ်ငန်းရဲ့ ဥက္ကဌရာထူးကို ယူထားပါတယ်။ လက်ထောက်ခေါင်းဆောင်တွေကတော့ ကျောက်မိသားစုက ကျောက်ရီချိုးနဲ့ ပိုင်မိသားစုက ပိုင်ကျင့်ဖေးတို့ပါပဲ”

“အဲ့ဒါဆိုရင် လုပ်ငန်းနာမည်ကို ဘာလို့ ချန်ချင်းကုန်သွယ်ရေးလို့ ပေးထားရတာလဲ”

လီဟမ်ရှန်းက နားမလည်နိုင်သေးပေ။

“အဲ့ဒါကတော့ ညီမကိုယ်တိုင်လည်း မသေချာပါဘူး” ယန်ယုယွင်က သူမ၏ ဦးခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်လေသည်။

“မိသားစုကိစ္စတွေနဲ့ပတ်သက်ရင် ညီမရဲ့ အဖေက ညီမနဲ့ ဘယ်တုန်းကမှ မဆွေးနွေးဘူးလေ”

သူမက သက်ပြင်းတခုကို တိုးတိုးလေးချလိုက်ရင်း

“မိန်းကလေးဖြစ်နေလို့တဲ့၊ အဖေက မောင်လေးကိုပဲ အလေးထားတယ်”

“ဒါပေမယ့် ညီမက သိပ်တော်ပြီး ထက်မြက်တယ်လေ။ ရှေးဟောင်းတာအိုတောင်ဂိုဏ်းကိုတောင် ရအောင် ဝင်ရောက်နိုင်ခဲ့တဲ့အပြင် ကိုယ့်အစွမ်းအစတခုတည်းနဲ့ အပြင်စည်းတပည့်ဖြစ်လာခဲ့တယ်လေ”

ယန်ယုယွင်၏ လေသံမှ စိတ်အားငယ်မှုများကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့် လီဟမ်ရှန်းမှာ အလျင်အမြန်ပင် အားပေးလိုက်တော့သည်။

ယန်ယုယွင်က အမှန်တကယ်ကို ထက်မြက်သည်ဟု လီဟမ်ရှန်းက တွေးထားလေ၏။ သို့သော် သူ့စကားများမှာ ယန်ယုယွင်အပေါ် ဆန့်ကျင့်ဖက် သက်ရောက်မှုများ ဖြစ်သွားခဲ့တော့သည်။ ယန်ယုယွင်က သူ့အား သဘောမကျသော မျက်နှာပေးနှင့် စူးရဲစွာ စိုက်ကြည့်လိုက်လေ၏။