သူ ဘယ်သူလဲ

အခန်း (၉၇)

အခန်း (၉၇) သူက အရမ်းတူတယ်။

"ဖေး ဒီကိုလာခဲ့"

လီချန်ချင်းသည် ဖေးအား လှမ်းခေါ်ခဲ့သည်။

ဖေး : "???"

"ခင်ဗျား ခွေးကို ခေါ်နေတာလား" နောက်ဆုံး‌တော့ လီကျင့်စုန်သည် စားပွဲပေါ်ရှိ ဖေးအား သတိထားမိခဲ့သည်။ လီဟမ်ရှန်း၏ တစ္ဆေအဆိပ်ကို စုပ်ထုတ်ရန် ခွေးတစ်ကောင်အား အကူအညီတောင်းခြင်းကြောင့် သူသည် လီချန်ချန်း ရူးသွားသည်ဟု ထင်နေခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း လီကျင့်စုန်သည် အနီးကပ်တစ်ခါကြည့်လိုက်သည့်အခါ၌ ဖေးက သာမန်မဟုတ်သည်ကို တွေ့ခဲ့ရသည်။

ဒါက ဘာခွေးမှမဟုတ်ဘူးပဲ !

ဒါက ပန်းချီစိတ်ဝိဉာဉ်ပဲ !

လီကျင့်စုန်သည် တစ်ချိန်က ပန်းချီသူတော်စင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူက ပန်းချီစိတ်ဝိဉာဉ်ကဆိုသည်ကို နားလည်သည်မှာ သဘာဝကျပေသည်။ သို့သော်လည်း ဖေးနှင့်ပတ်သက်သည့် တစ်ခုခုက မှားယွင်းနေသည်ဟုထင်ရပေသည်။ ဤပန်းချီစိတ်ဝိဉာဉ်က သူအရင်က တွေ့ခဲ့ဖူးသည်များနှင့် ကွာခြားသည်ဟု ခံစားရသည်။

သူသည် ဘာကွာခြားနေတာလဲဆိုတာကို သေသေချာချာ တိတိပပ မပြောနိုင်ခဲ့ပေ။

၎င်းက သာမန်ပန်းချီစိတ်ဝိဉာဉ်ထက်ပို၍ အသက်ဝင်သည်ဟု ထင်ရပေသည်။

" ဖေး ကူပါဦး ၊ ပြန်ရောက်တဲ့အခါကျရင် မင်းကိုက်ဖို့ အရိုးပေးပါ့မယ် ! " လီချန်ချင်းသည်လည်း ရှက်ရွံ့သောကြောင့်မဟုတ်ဘဲ စမ်းကြည့်ရန် တုန့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်။တကယ်တော့ ဤသည်က သေရေးရှင်ရေးကိစ္စတစ်ရပ်ပင်ဖြစ်သည်။။ သူ၏ နတ်ဘုရားစိတ်ဝိဉာဉ်က သန်မာပေမယ့် သူက နှစ်နဲ့ချီအောင် ကျင့်ကြံထားသူတစ်ယောက်မဟုတ်ပေ။ တစ္ဆေအဆိပ်က သူ့ကိုယ်ထဲကိုရောက်လာလို့ သူက တောင့်ခံနိုင်မည်ဟု သူမသိပေ။