သူ ဘယ်သူလဲ

အခန်း (၉၅)

အခန်း (၉၅) ရှေးဦး ပန်းချီသူတော်စင်

"ဆရာတူမောင်လေး!"

လီဟမ်ရှန်း မြေပြင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး ယန်ထျန်းထျန်း အလွန် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။

မကြာသေးခင်ကထိ သူ အကောင်းအတိုင်းရှိနေသေးတာလေ၊ ဘာကြောင့် ရုတ်တရက်ကြီး လဲကျသွားတာလဲ။

မကောင်းသော ခံစားချက်တစ်ခုက သူမ၏ နှလုံးသားထဲဝင်ရောက်လာ‌တော့သည်။

သူမ လီဟမ်ရှန်းကို ကူညီရန် အပြေးအလွှား သွားလိုက်၏။ သို့သော် သူ့ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည့်အခါတွင် သူမ၏အမူအရာသည် သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။ လီဟမ်ရှန်း၏ ရင်ဘတ်မှ ပြင်းထန်သော တစ္ဆေ အရှိန်အဝါများ ထွက်ပေါ်နေခဲ့ပေသည်။

တစ္ဆေအရှိန်အဝါသည် အလွန်ပြင်းထန်အား‌ကောင်းပြီး ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာအမြန်နှုန်းဖြင့် ပျံ့နှံ့နေခဲ့သည်။

ထိုအရာသည် သူ၏ခြေလက်များအထိ ပျံ့နှံ့သွားခဲ့ပြီး သူ၏လည်ပင်းအထိပင် ပျံ့နှံ့နေခဲ့သည်။

မှင်ရောင်လို မည်းနက်နေသော တစ္ဆေအရှိန်အဝါများသည် လီဟမ်ရှန်း၏ သွေးကြောများထဲတွင် ပျံ့နှံ့သွားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို လုံးဝ လွှမ်းမိုးသွားတော့မလိုပင် ရှိသည်။

"တစ္ဆေအရှိန်အဝါ!"

ယန်ထျန်းထျန်း သည် သူမ၏မျက်လုံးများကိုပင် မယုံနိုင်တော့ပေ။

လီဟမ်ရှန်း အဆိပ်မိသွားတာလား!

တစ္ဆေမျိုးနွယ်က သူ့ကို အဆိပ်ခတ်သွားတာ?

ဒါပေမယ့် သူဘယ်တုန်းက အဆိပ်မိသွားတာလဲ။ သူမနဲ့ တစ်ချိန်လုံး အတူရှိနေခဲ့ပေမယ့် သူမတောင် သတိမထားမိလိုက်ဘူး။

"အဟွတ်!"

လီဟမ်ရှန်း ၏ပါးစပ်မှ ရုတ်တရက် သွေးတစ်လုတ် အန်ကျလာခဲ့သည်။