𝖡𝗅𝖺𝖼𝗄 𝖲𝗂𝗇𝗌

𝖭𝗎𝗆𝖻𝖾𝗋 𝖳𝗐𝖾𝗇𝗍𝗒 𝖥𝗂𝗏𝖾

-نمی‌خوام یه ده سال دیگه عذاب وجدان بکشم.

مینهو با شنیدن صدای چان،ته دلش احساس ناراحتی شدیدی رو بخاطر سال هایی که مرد برای انجام دادن اون کار پشیمون بود،کرد.

-کریستوفر،دارم بهت می‌گم ادامه بده

پسر گفت و دست آزادشو روی گونه چان گذاشت و عمیق نگاهش کرد.

چان صورتشو نزدیک تر برد و بار دیگه  لب‌هاشو روی لب های شخص مقابلش به حرکت درآورد.
دست هایی که زیر لباس مینهو قرار داشت،جایگاهشون روی نیپل های مینهو تغییر کرد و چان انگشت شصتشو روی نیپل مینهو کشید.

از لب هایی که حالا قرمز و متورم شده بودن فاصله گرفت و به رد لب های خودش روی اون ها نگاهی انداخت و خط فک مینهو رو بوسید.

بوسه های لطیفشو تا پوست گردن مینهو ادامه داد پوست مینهو رو مهمون دندون های نازنینش کرد.

-غلط کردم گفتم ادامه بده

مینهو در حالی گفت که دست هاشو تکیه گاهی برای تعادل بدنش روی کانتر گذاشته بود و غیر ارادی سرش رو عقب تر داده بود.
چان می‌تونست سنگین تر شدن و آهسته تر شدن نفس های مینهو رو حس کنه و همین باعث شد کارش رو شدیدتر از قبل انجام بده.

-نگو خوشت نمیاد

روی پوست مینهو زمزمه کرد و بدنش رو بیشتر روی کانتر خم کرد.

-اینجا..سخته

آروم تر گفت و با گونه ها و گوش هایی که رنگ صورتی دراومده بودن به چان نگاه می‌کرد و باعث می‌شد چان بیشتر از هر موقع دیگه ای اون پسر رو بپرسته.

-می‌خوای اولین بارت رمانتیک باشه؟

چان با نیشخندی که همزمان برای شخص مقابلش هم جذاب و هم رو مخ بود،گفت و باعث شد مینهو سرشو برگردونه و سمت دیگه ای رو نگاه کنه.

-باشه پروانه

چان خم شد و کنار گوش مینهو زمزمه کرد و متوجه لرزی که به ستون فقرات مینهو انداخت نشد‌.

دست هاشو زیر کمر و ران مینهو گذاشت و با یک حرکت روی شونه اش انداخت.
حرکت چان به قدری سریع بود که مینهو تا پلک بزنه و به خودش بیاد،بدنش داشت توسط چان حمل می‌شد و هردوی اونها سمت اتاق خواب مینهو حرکت می‌کردند.

مینهو به جای این که مسخره بازی دربیاره و تقلا کنه،کاملا بی حرکت موند و کار چان رو سخت تر نکرد.

خودش هم از این که در برابر مرد مقابلش انقدر مطیع رفتار می‌کرد متعجب بود.
با پرت شدن بدنش روی تخت و برخورد کمرش روی تخت به کل از افکارش بیرون اومد و آخ آرومی از دهن پسر بیچاره خارج شد.

-ببخشید

چان با لحنی که دقیقا تضاد چیزی بود که گفت،زمزمه کرد و باعث اخم تصنعی مینهو شد.