Niebezpiecznie niebezpieczni

Rozdział 31

Luke

Ustalałem ostatnie szczegóły dotyczące umowy i przejęcia firmy z dziadkiem, kiedy na Sali zrobiło się wyjątkowo cicho, a sam dziadek zaniemówił.

- No synu, jeśli to spierdolisz, to sam pomogę jej się ciebie pozbyć – powiedział poważnie, ale kąciki ust delikatnie unosiły się ku górze.

- O czym ty... - Wskazał głową za mnie, a gdy odwróciłam oniemiałem na jej widok. Ja pierdole. Chryste panie. To jebany anioł, a nie człowiek. Wszystko inne wokół nie zniknęło. Była tylko ona i otaczający ją blask. W długiej, krwiście czerwonej sukni wyglądała jak pieprzona bogini, a ja byłem cholernym szczęściarzem mając akurat ją u swojego boku. Jeszcze tylko jakoś przekonać ją do wspólnego mieszkania i więcej do szczęścia mi nie potrzeba. No może jeszcze jedno się znajdzie, kiedy powie mi „Tak". Ruszyła kobiecym krokiem w moją stronę, a ja nie byłem dłużny. Dopadłem do niej szybciej niż sądziłem. Przycisnąłem do siebie, jakbym nie widział ją wieki i w tej chwili chuj mnie obchodziło to, że znajdujemy się po środku ogromnej sali i setek ludzi patrząc tylko i wyłącznie na nas. Pocałowałem ją tak, jakby od tego zależało nasze życie. Już wiedziałem, że nie chciałem niczego ani nikogo innego. Ona dawała mi wszystko, czego pragnąłem. Ratowała z przepaści, nad którą stałem. Z każdym dniem oddalałem się od przepaści o krok, krocząc za jej anielskim głosem.

- Kocham cię – sapnąłem, odrywając się od jej spuchniętych warg. Uśmiechnęła się tak słodko, aż serce zabiło mi dwa razy mocniej.

- Ja ciebie też kocham, Luke. Sądzę, że przedstawienie mnie jako twojej kobiety mamy za sobą – odparła, wtulając się w mój bok, kiedy podeszli do nas przyjaciele.

- Nie myśl, że ci to odpuszczę. I tak tam ze mną wejdziesz, czy tego chcesz czy nie – powiedziałem, muskając ją w czubek głowy.

- Kurwa, aż mi się stanął na wasz widok – powiedział Caleb.

- Powiedz mi, czemu ja cię tak właściwie tu zaprosiłem? – zapytał Luke, przewracając oczami na swojego kumpla.

- Bo mnie kochasz bracie – zaśmiał się, wystawiając ręce do przytulenia.

- Masz rację. – Uściskali się po męsku. Taka przyjaźń była bezcenna.

- Podróż minęła wam spokojnie? – zapytał mój chłopak.

- Bez zarzutów – odparł Nick. – Pokoje też niezłe, ale nie musiałeś tak się kosztować. Nawet jakbyśmy w jednym byki to nie robiło by to nam problemu.

- A dla mnie to też żaden problem. W końcu rozmawiasz z prezesem CampbellMotors.

- Kurwa mój przyjaciel jest prezesem, jaki czad. – Taki właśnie był Caleb, żartowniś jakich mało i oddany przyjaciel.

- Dobra słuchajcie, wasze miejsca są pod samą sceną. Siedzicie razem z nami. Za moment dziadek rozpocznie przemówienie, a potem przedstawi mnie jako nowego prezesa – powiedział Luke, a reszta skinęła głową.

Ruszyliśmy do okrągłego stołu, przy którym siedzieli dziadkowi Luka i jeszcze kilka osób, zapewne ważnych osób. Luke przedstawił mnie i jak się okazało byli to przyjaciele dziadka, jak i prawnicy firmy. Kilka minut później wszyscy goście siedzieli już na swoich miejscach, a dziadek jak główny zarządca ruszył na podium, aby rozpocząć przemówienie.

- Witam was wszystkich i dziękuje za przybycie. Jak wiecie to dla mnie ważna okazja, ponieważ moje miejsce przejmuje mój jedyny wnuk, który z całą pewnością poradzi sobie na tym stanowisku najlepiej z każdego nas. CampbellMotors to całe moje życie, stworzone od podstaw. Wiele się działo od sukcesów po upadki. Dzisiaj jesteśmy jedną z najbardziej rozpoznawalnych firm w Kanadzie. Wierze, że pod czujnym okiem i ogromną wiedzą na temat motoryzacji mój wnuk wzniesie firmę na wyżyny. Od dzisiaj prezesem Campbell Motors jest nikt inny, jak Luke Campbell. Przyjmijcie go gromkimi brawami.