27

54 1 0
                                    

Zawgyi...

" ျပန္လာၿပီလားဟင့္ ရိေပၚ "

" အင္း ျပန္လာခဲ့တာ ခဗ်ားကိုေတြ႕သြားခ်င္လို႔ "

လန္ဝမ္က်ီ့ လူနာေစာင့္ထိုင္ခုံေတြဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႕ကိုမ်က္ေတာင္မခတ္ေငးၾကည့္ေနတယ့္အမ်ိဳးသားကိုျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။

ဒီေလာက္လွတာ့္မ်က္လုံးေတြက ငိုထားလို႔နီရဲေနၿပီး မ်က္ႏွာျပင္မွာလည္းမ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြနဲ႕ေပပြေနတယ္။

လန္ဝမ္က်ီ့ တစ္ရႉးယူလိုက္ၿပီး တစ္ဖက္လူရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ပဲ့ေႂကြသြားမွာစိုးသည့္အလား ဖြဖြေလးသုတ္ေနမိသည္။

နီးကပ္ေနတယ့္မ်က္ႏွာခ်င္းအေနအထားေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူရဲ႕မ်က္ေတာင္ေမႊးကအစေသခ်ာျမင္ေနရသည္။

ေရွာင္းက်န့္ ကေလးတစ္ေယာက္လိုရယ္လိုက္ရင္း ဝမ္ရိေပၚလက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာႏွင့္ပြတ္သပ္လိုက္တယ္။

" လြမ္းေနခဲ့တာ အၾကာႀကီးပစ္ထားလို႔မင္းကိုစိတ္ဆိုးခ်င္ေပမယ့္ လြမ္းတယ့္စိတ္ကပိုမ်ားေနလို႔ မင္းကိုခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္မယ္ ဟြန့္!"

" ..ဥကၠဌေရွာင္း ကိုယ္လန္ဒန္ကိုျပန္ရမယ္ ေစာင့္ေနေနာ္ ကိုယ္ကဝမ္ရိေပၚလားဆိုတာအတည္ျပဳစရာရွိလို႔"

" လူလိမ္! "

ႏြေးေထြးတယ့္ေလထုကေနခ်က္ခ်င္း စိတ္ဓာတ္က်စရာေလထုကေပၚထြက္လာခဲ့တယ္။
ထပ္ၿပီးမ်က္ရည္က်ေနတယ့္အမ်ိဳးသားေလးက သူ႕လက္ကိုတြန္းထုတ္ၿပီးဆူဆဲလာတယ္။

မယုံနိုင္သလိုမ်က္လုံးေလးျပဴးသြားၿပီး သူ႕ကိုရိေပၚလို႔ေခၚလာၿပီးတစ္ကိုယ္လုံးကိုသူ႕ရင္ခြင္ထဲပစ္ဝင္ေနတယ့္လူကို လန္ဝမ္က်ီ့ ျပဳတ္မက်ေအာက္ဖက္ထားေပးရေသးတယ္။

" မင္းကဘာလို႔ဝမ္ရိေပၚမဟုတ္ရမွာလည္း!! မင္းရဲ႕လက္ခုံမွာကိုက္ရာအေသးေလးေတာင္က်န္ေနေသးတာ ဒါငါမင္းကိုအပစ္ေပးခဲ့တာ.. ဒီရင္ဘတ္နားမွာေရာငါ့နာမည္ေလးမင္းထိုးခဲ့ေသးတာကို လူလိမ္!!"

ေရွာင္းက်န့္ ႐ူးေတာ့မလိုခံစားေနရၿပီး ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အက္်ီၾကယ္သီးကိုဆြဲျဖဳတ္ေနတယ္။
ျဖဴေဖြးေနတယ့္ညွပ္ရိုးေတြကေပၚလာၿပီး ရင္ဘတ္ေပၚကတက္တူးရွိတယ့္ေနရာမွာအမာ႐ြတ္သာရွိေနခဲ့တယ္။

I'm wait for you   { Completed }Where stories live. Discover now