Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
.
.
.
.
.
.
.
.
"තීර්ථ ඔය කෝල් එක ආන්සර් කරනවා.."
ෆෝන් එකට ආපු කීවෙනි කෝල් එකද මන්දා ඔහේ කට් වෙලා යන දිහා බලන් හිටපු තීර්ථට ඉන්දිර කෑගැහුවෙ කේන්තියෙන්. ඒත් තීර්ථට නම් ඒක ඇහුනදත් සැකයි. කොහොමවුණත් තීර්ථගෙ ඇස් තිබ්බෙ ස්ක්‍රීන් එකේ.
රෝස පාට කොට්න් කැන්ඩි එකක් වගේ තියෙන කොණ්ඩෙ, පියවිලා තියෙන ඇස්, සමනලයෙක් ප්‍රින්ට් කරල ඉන්න සුදු පාට හූඩිය වගේම සුරදූතයෙක් වගේ ලස්සන ඒ රූපෙ වෙන මොහොතකනන් තීර්ථට ආදරණීය හැඟීම් ගොන්නක් ගේන්න පුලුවන් එකක් වුණත් මේ වෙලාවෙ ෆෝන් ස්ක්‍රීන් එකේ වැටෙන රූපෙ නිසා තීර්ථගෙ කේන්තිය තවත් වැඩිවුණා.
ආයෙමත් පාරක් ෆෝන් එක රිංග් වෙද්දි caller id එක සුදු බබා 💗🐧 කියලා පැහැදිලිව වැටෙද්දිත් තීර්ථ කෝල් එක කට් වෙන්න දීලා අවසානෙ ෆෝන් එක ඕෆ් කරල දැම්මා.
"තීර්ථ.."
ඉන්දිර ආයෙමත් වතාවක් තීර්ථගෙ නමින් ම කතා කරද්දි තීර්ථ ඒක නෑහුනු ගාණට එයාගෙ අතේ තිබුනු පෑන කරකවන්න ගත්තා. තීර්ථ හොඳටම දන්නවා එයාගෙ අප්පච්චි එයාට මුල් නමෙන් කතා කරන්නෙ කේන්ති ගියාම කියලා. ඒත් තීර්ථට ඒක ගාණක් වුණේ නෑ.
"තීර්ථ වගකීමෙන් වැඩ කරනවා.."
දැන් සතියක් තිස්සෙ ඉඳන් මේ විකාර දිහා බලන් ඉඳලා ඇතිවෙලාමද කොහෙද ඉන්දිර ආයෙමත් කියද්දි තීර්ථ තද හුස්මක් හෙලුවා.
"අප්පච්චි මට මොකක්ද කරන්න කියන්නෙ.."
"කරන්න කියන්නෙද..මං කිව්වෙ දැන් ගෙදර යන්න කියලා.."
YOU ARE READING
Not Out 🏏♥️
Non-Fictionපපුවකට තියා හිස හැකියි නම් නිවෙන්න විසිර ගිය සුසුම්වල බිඳක් ගෙන තියන්න එවිට මට හැකියි නුඹෙ නළල් තල සිඹින්න ආදරය මොනතරම් ගැඹුරුදැයි කියන්න 🏏💖 Start: 2024/03/09 End:
