Love Next Door | Hyunlix

50. Ev

-Yongbok'un ağzından-

Hyunjin'in babasıyla konuştuğu bu ayrı ev meselesini nihayet anlamıştım. Açıkçası, hayatım boyunca bu kasabada kalacağımı düşünüyordum ama o... O birlikte yepyeni bir hayata başlamamızı istiyordu. Güven duygusuyla içime mutluluk doğmuştu.

"Ya... Sen ciddi misin?"

"Evet, nasıl bir yer istersen orada ev bakalım. İstersen yurt dışına gidelim, istersen Kore'nin en güzel ormanlarından birinde kalalım. Ben seninle her yere gitmeye razıyım."

Bu çocuk... Hakikaten aklını kaçırmıştı. Gözünün benden başka bir şey görmediğini söylemiştim ya, işte bundan bahsediyordum. Hevesle cevabımı beklerken gözlerimizi bir an olsun ayırmamıştı.

"Düşünmem lazım."

Ciddi olmadığımı anlayınca gülümseyip boynuma yumuldu. Kokumu içine çekerken mutlulukla belime sarılmıştı. "Düşün bakalım... Sen kabul edene kadar her gün evlilik teklifi etmeye devam edeceğim öyleyse."

Dayanamayıp kahkaha atmamla beni yatırıp üstüme çıktı. Tıpkı lise dönemindeki ilk yakınlaşmalarımız gibi karnımı gıdıklamaya geçmişti.

Değişen pek de bir şey yoktu. Aynı yatak, aynı oda, aynı pozisyon... Hyunjin'in saçları bile aynıydı. Farklı olan tek şey tamamen çıplak oluşumuzdu. Bu aklıma geldiği gibi boynuna sarılıp dudaklarını kendime çeke çeke emdim.

"Mh... Seni çok özledim."

"Ben de seni ufaklık..."

🪷🪷🪷

Bir hafta sonunda nihayet doyuma ulaşmıştık. Hyunjin'le ciddi ciddi 7/24 sevişmiştim.

Durmamıştık.

Bir saniye bile durmamıştık.

İlişkimiz kesinlikle seviye atlamıştı. Artık bakışlarımda masumiyet kalmamıştı. Hiç çekinmeden istediğimi yapıyordum.

Ah bir de... Yatakta altta olsam dahi bu ilişkideki baskın kişi bendim. Hyunjin tek bir lafımdan dışarı çıkmıyordu, bana resmen tapıyordu.

🪷🪷🪷

Ev bakmak için Seul'e gidecektik. Odamda hazırlanırken Sunoo ve Minji de gelmişti. Barbekü akşamının üstünden bir ay geçmişti ve ikisini de aşırı özlemiştim.

Bir yandan hazırlanmama yardımcı olurken diğer yandan mavi bavuldan çıkan hediyelere bakıyorlardı. "Daebak... Bunlar çok güzel. Hepsi Avrupa malı, değil mi?"

Hyunjin kendi evindeydi, annesiyle tek başına konuşacaktı. Emlakçıya gitmeden önce aklında şüphe kalmamasını istemişti. Bayan Hwang'ın ikimizi hayli hayli onaylayacağından emindim de neyse...

Bizimkilerle sohbete dalmışken aklımdaki kişi camıma tıklamıştı. "Yongbok? Müsait misin?"

Bununla iki arkadaşım el ele tutuşup odadan çıktı. Heyecanla kıkırdayıp kapıyı örttüklerinde camımı açtım.

"Müsaitim sevgilim."

Hyunjin yaptığım hafif makyajı fark etmiş olmalıydı ki bütün ifadesi değişmişti. Dudakları aralanmış bir şekilde donmuştu. "Woah..."