Geçmişin masumiyetiyle fark edilemeyen duygular... Komşu olarak yan yana bir ömür geçirmiş iki ailenin oğulları arasında yaşanan saf aşk.
Yongbok, ergenliğinden sonra başına bela olan "farklı" hisler yüzünden çocukluk arkadaşı Hyunjin'le arasına me...
Beni gördüğü an dünya umrunda değilmiş gibi gülümsedi. Bu kadar fedakar olması sinirimi bozuyordu. Gözlerim dolunca koşarak üstüne çullandım.
O belimi kavramışken ben boynuna sarılmıştım. Sessiz sessiz ağladığım sırada "Tam bir aptalsın, gülme..." dedim.
Saçlarımı okşayıp kapüşonumu başıma geçirdi. "Hadi bir süre uzaklara gidelim."
🪷🪷🪷
Bizi 7/24 açık bir manga kafeye getirmişti. Burada herkes kendi halindeydi ve otellerden katbekat ucuzdu. Öğrenciler için idealdi.
Beni kantindeki koltuklara oturttuktan sonra kendi yarası yokmuş gibi hemen önümde diz çöktü ve bacağıma baktı.
Herhangi bir yorum yapmadan temiz bir mendille sildi, yara bandıyla kapattı. Ben de burnumu çekerek onu izliyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Başka kanayan bir yer var mı?"
Şunu sorarken gözleri o kadar masum bakıyordu ki saçlarını okşayıp kendime çektim. Yüzünü göğsüme gömdükten sonra boştaki elimle sırtını sıvazladım. "Neden bana bebekmişim gibi davranıyorsun?"
"Bebeksin çünkü." deyip belimi kavradı. Biraz daha dibime gelince bedenlerimiz tam birbirine oturmuştu. Hyunjin yanında huzurlu hissettiğim tek kişi haline gelmişti. Durmadan sarılmak, kokusunu içime çekmek istiyordum.
Derin nefesleri karnımda dağılırken morlukların acısını hissediyordum. Bu seferki en şiddetlisiydi...
Hyunjin'e hiçbir şey çaktırmadan ayağa kalktım ve çalışandan bir yara bandı daha istedim. Yanağını güzelce temizledikten sonra üstünü kapatıp yorgun bir şekilde gülümsedim. "İş görüşmene ne oldu?"
"Kaos ortamından dolayı yemeği ertelediler. Onun dışında özel hayatımla ilgilenmiyorlar zaten, altı üstü modellik yapacağım."
Bununla derin bir oh çektim. Hemen sonrasında aklıma evdekiler geldi. "Peki ya annen baban? Onlar ne dedi?"
"Boşver... Onların ne dediğinin bir önemi yok."
Bana belli etmemeye çalışsa da onun da ailesinden şiddet gördüğünü biliyordum. Sürekli böyle kahraman ayağına yatıyordu.
🪷🪷🪷
İlk geceyi kafede geçirdikten sonra Hyunjin'le kamp yapmaya karar verdik. Kafa dinlememiz lazımdı.
