Geçmişin masumiyetiyle fark edilemeyen duygular... Komşu olarak yan yana bir ömür geçirmiş iki ailenin oğulları arasında yaşanan saf aşk.
Yongbok, ergenliğinden sonra başına bela olan "farklı" hisler yüzünden çocukluk arkadaşı Hyunjin'le arasına me...
Hayır hayır, ciddi değil... Neyse 💬 Öküz gibi, aşırı ağır ᕕ༼𐬿•̀︿•́༽ᕗ 💬 Onu tek başıma kaldıramıyorum! 💬
💬 Aish... Çocuk gibisiniz 💬 Konum at geliyorum
_________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wonbin nihayet yetişince onu sırtlamıştı. Ben de etrafa dağılan eşyaları çantaya attıktan sonra minik ama hızlı adımlarla peşine verdim.
-Ne içti bu?
-Annemin yaptığı üzüm suyundan.
-Onu ilk kez böyle görüyorum... Nasıl sarhoş olmayı başardı?
Aklıma az önceki öpüşmemiz gelince yanaklarım sıcacık oldu. Seslice yutkunup boşluğa bakarken aklımdan geçen tek şey Hyunjin'in dolgun dudaklarıydı.
"Neyse, eve böyle girerse bizimkiler çıldırır. Bu gece sizde kalsın. Baban zaten şehir dışında, değil mi?"
"NE?!"
Wonbin panikle bağırmamla irkilip gözlerini kırpıştırdı. "Bu çıkış da ne? Sabah bizimkiler işe gidince eve dönsün. Odalarınız yan yana zaten."
Metro gelince önden içeri gitti. Sırtında bir kez hoplatmasıyla başı yana düşen Hyunjin'e ben destek oluyordum. Saçlarını düzeltip kapüşonunu geri taktım.
🪷🪷🪷
Evimize varınca arka bahçeye geçtik. Penceremi açarak Hyunjin'i buraya göndermesini sağladım. Wonbin ilk defa küfür etmişti, yol boyu sırtı tamamen ağrımıştı.
"Pijamalarını getireceğim, cam iki dakika açık kalsın."
Yan eve gidip eşyalarını getirirken ben de hemen yatak odamın kapısını kilitledim. Annemler Hyunjin'in sarhoş halini görmemeliydi.
Wonbin kıyafetleri getirince onunla vedalaşıp camı kapattım. Hyunjin de kendi kendine mırıldanıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
