သို့/ချစ်ရပါသောကောင်ဆိုးလေး

သို႔/ခ်စ္ရပါေသာေကာင္ဆိုးေလး(၈)

ေဒၚမိုးမိုးဝင္းတစ္ေယာက္ေဈးထဲေရာက္ေနေပမယ့္ဟင္းခ်က္စရာဘာဝယ္လို႔ဝယ္ရမယ္မွန္းစဥ္းစားမရျဖစ္ေနသည္၊ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့သူမ စားခ်င္တာလည္းေထြေထြထူးထူးမရွိသာနဲ႔သားႀကိဳက္သာေလးေတြဘဲဝယ္လိုက္ေတာ့သည္

"အမေရကြၽန္မကိုငါးၾကင္းခုတ္သားငါးဆယ္သားေပးပါ"

"ဟုတ္ၿပီညီမေလးေရ၊ဒီမွာၾကည့္ငါးဆယ့္ရွစ္က်ပ္သားေတာင္ရွိတယ္ေနာ့၊မႏႈတ္ေတာ့ဘူးပိုထည့္ေပးလိုက္မယ္"

"‌ဟုတ္ကဲ့ပါအမ၊ေက်းဇူးပါေနာ့"

ငါးဝယ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့သားအႀကိဳက္ခရမ္းခ်ဥ္သီးအႏွစ္ေလးနဲ႔ပင္စိမ္းေလးအုပ္ၿပီးခ်က္ေကြၽးဖို႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးဝယ္ရန္အသီး႐ြက္တန္းသို႔သြားရန္တစ္ဖက္သို႔လွည့္လိုက္ခ်ိန္

"ဟင္ ေဝ"

ေရွ႕တည့္တည့္မွာေဝ့ကိုျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္သူမစိတ္ထဲမွာရွိတဲ့အတိုင္းဟိုအရင္ခ်ိန္ေတြကလိုတရင္းတႏွီးႏႈတ္ဆက္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ကိုယ္ကမွားခဲ့သူမို႔မေခၚရဲပါ

ေဝဘက္ကသူမကိုစမေခၚဘူးလားဆိုရင္ေတာ့၊ေဝကသူမကိုမျမင္ရတဲ့ေလလိုသာသေဘာထား၍ဝယ္စရာရွိသာကိုသာဝယ္ေနသည္

"အမေရကြၽန္မကိုပုဇြန္ထုပ္ငါးဆယ္သားခ်ိန္ေပးပါ"

"ဟုတ္ၿပီညီမေရ"

ပုဇုန္ထုပ္ဝယ္ေနတာဆိုေတာ့ရေဝလြင္‌ေလးအႀကိဳက္ခ်က္ေကြၽးဖို႔ထင္ပါရဲ႕၊ထိုကေလးကသူ႔အိမ္လာတိုင္းပုဇြန္ထုပ္ခ်က္စားခ်င္ေၾကာင္းအၿမဲေျပာသည္၊အိမ္မွာဆိုေမေမကေဖေဖ့အႀကိဳက္ဘဲခ်က္ေကြၽးတာသားႀကိဳက္တာက်မခ်က္ေကြၽးဘူး၊စသည္စသည္ျဖင့္သူမဆီလာၿပီးညာညာစားတက္သည္၊အိမ္ကသားကရ‌ေဝလြင္ေလးလိုခြၽဲႏႊဲ႕မႈမရွိတာေၾကာင့္ကိုယ့္မွာသူလာမွဘဲတီတီတာတာၾကားရတက္သည္၊အၿမဲလာေစခ်င္ေပမယ့္ေဝကကိုယ္ေတြနဲ႔ပတ္သတ္တာမႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ေဝ့အလစ္မွသာရေဝလြင္မွာကိုယ္ေတြအိမ္ကိုလာရသည္၊ထိုအခါမ်ိဳးဆိုသားေရာသူမေရာေပ်ာ္ၾကတဲ့အခ်ိန္ေပါ့

အိမ္ကသားနဲ႔ရေဝလြင္ကအႀကိဳက္ခ်င္းလုံးဝမတူ၊စိတ္ေနစိတ္ခ်င္းလည္းမတူ၊ရေဝလြကေအးေဆးသေလာက္ရန္ႏိုင္ဦးကေတာ့ထစ္ရွိခ်ၿပီး၊႐ိုက္ၿပီးျဖစ္ေနသည္၊ဟင္းဆိုလည္းအႀကိဳက္ခ်င္းသူသလားဆိုရေဝလြင္ကငါးမႀကိဳက္သေလာက္ရန္ႏိုင္ဦးကေတာ့ငါးပင္စိမ္းခ်က္ေလးဆိုသိပ္ႀကိဳက္သည္၊ဒီလိုႏွစ္ေယာက္ကဘယ္လိုမ်ားအဲ့ေလာက္ထိသံေယာဇဥ္ႀကီးေနရသလဲသူမလည္းမသိေတာ့