ရေဝတို႔မွာတစ္လမ္းလုံးေလေပၚေရာက္သြားလိုက္ျပန္က်လိုက္နဲ႔ေထာ္လာဂ်ီစီးလာၿပီးေနာက္ဆုံးေတာ့အုန္းေတာ႐ြာဆိုတဲ့႐ြာအဝင္ဆိုင္ဘုတ္ေလးကိုျမင္လိုက္ရသည္၊ထိုအခါမွဘဲအားလုံးလည္းသက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္၊ဒီခရီးမွာေတာ့ရေဝသာမကလူမိုက္ႀကီးငါးေယာက္ကပါဒဏ္မခံႏိုင္မ်က္ႏွာရႈံမဲ့ေနၾကရသည္
"႐ြာထဲေတာ့ဝင္ခဲ့ၿပီေဟ့၊ငါ့တူႀကီးတို႔ကဘယ္အိမ္ကိုလာတဲ့ဧည့္သည္လည္းကြဲ႕"
ဦးေလးႀကီးကေထာ္လာဂ်ီေမာင္းေနရင္အသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္ေမးလာသည္၊အာလုံးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ျပန္ေျဖဖို႔ရန္ပင္အားမရွိေတာ့လိုကိုယ့္အထုပ္ေလးေပၚကိုေခါင္းေလးတင္ခါမွီထိုင္ေနၾကရသည္
"ဆရာမႀကီးေဒၚျမသန္းၾကည္အိမ္ကိုပါဦးေလး"
ၿဖိဳးညီေအာင္ကဘဲအိပ္ေပၚေခါင္းမွီေနရမွာအားယူခါေျဖလိုက္သည္
"သိၿပီ၊သိၿပီ၊ဟိုတေလာကမွပင္စင္ယူၿပီးျပန္လာတဲ့ဆရာမႀကီးဘဲ၊အိမ္က႐ြာထိပ္တင္ရယ္မေဝးဘူးေရာက္ေတာ့မွာ"
ဦးေလးႀကီးကေတာ့သြားေနလာေနၾကမို႔ထင္ပါတယ္ပင္ပန္းပုံမေပါက္၊အသံက်ယ္က်ယ္စကားေျပာေနႏိုင္ေသးသည္
"ေရာက္ၿပီးကြဲ႕ဒီအိမ္ဘဲ၊အိမ္ရွင္တို႔ဧည့္သည္ပါတယ္ေဝ့"
ဦးေလးႀကီးကရေဝတို႔ကိုေျပာရင္းအိမ္ထဲကလူေတြကိုပါဧည့္သည္ပါလာေၾကာင္းေအာ္ေျပာေပးေနသည္၊ဦးေလးႀကီးေအာ္ၿပီးတာနဲ႔မၾကာပါဘူးအိမ္ထဲကဆရာမႀကီးနဲ႔အတူရေဝတို႔နဲ႔႐ြယ္တူေလာက္ေကာင္းမေလးႏွစ္ေယာက္ထြက္လာၾကသည္
"သားတို႔ပါလား၊ဆရာမကဧည့္သည္ေတြဆိုေတာ့ဘယ္သူေတြလည္းမွတ္ေနတာ၊ငါ့တပည့္ေလးေတြဘဲ၊လာလာအိမ္ထဲဝင္ခဲ့ၾက"
ဆရာမႀကီးကရေဝတို႔အဖြဲ႕ကိုျမင္တာနဲ႔အားရဝမ္းသာကိုႀကိဳဆိုသည္၊သူ႔တပည့္ေတြလာလို႔ေပ်ာ္ေနသည္မွာမ်က္ႏွာမွာေတာင္အထင္းသားျမင္ေနရသည္
ေျခာက္ေယာက္လုံးကားေပၚကဆင္းၿပီးတာနဲ႔ဦးေလးႀကီးကႏႈတ္ဆက္ခါထြက္သြားေတာ့သည္
"ငါ့တူႀကီးေတာ့ေနာက္ရက္မွေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္၊ခုေတာ့ဦးႀကီးလည္းအလုပ္ရွိလို႔ျပန္ဦးမယ္ကြဲ႕"
YOU ARE READING
သို့/ချစ်ရပါသောကောင်ဆိုးလေး
Fantasíaဆိုးပေလွန်းလို့တစ်ရပ်ကွက်လုံးကချဉ်ဖတ်လို့သတ်မှတ်ထားတဲ့ကောင်လေးနဲ့မိဘရဲ့အုပ်ထိန်းမှုအောက်ကနေမလွှတ်မြှောက်နိုင်တဲ့ကောင်လေး၊သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့သူငယ်ချင်းသံယောဇဉ်ကနေဖြစ်ပေါ်လာမယ့်အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကိုလိုက်ပါဖတ်ရှုခံစားပေးကြပါဦး 1.8.2024
