သို့/ချစ်ရပါသောကောင်ဆိုးလေး

သို႔/ခ်စ္ရပါေသာေကာင္ဆိုးေလး(၃၀)

ရေဝမနက္ အိပ္ယာႏႈိးလာေတာ့ ေဘးမွာအိပ္ေနတဲ့
ရန္ႏိုင္ဦးက မရွိေတာ့ပါ ၊အိပ္ယာထသြားၿပီထင္သည္၊ အခါတိုင္းေန႔မ်ားဆို မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ခ်က္ျပဳတ္သံေတြၾကားရတတ္ေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္းထဲကလည္း ဘာသံမွ မၾကားရပါ။

မေန႔ညကမွ ရေဝအိမ္မွာ လာအိပ္တယ္ဆိုေပမယ့္
သူ႐ြာကို ေရာက္လာတဲ့ ေန႔ကစလို႔ တစ္ပတ္လုံး မနက္ေစာေစာအိမ္ကို ေရာက္လာခါ မနက္စာ ခ်က္‌ျပဳတ္ေပးတက္သည္။ေန႔လည္ဆိုလည္း အိမ္သန႔္ရွင္းေရး၊ေရခပ္ ၊ထင္းေပါက္သာကအစ သူအကုန္လုပ္သည္။တစ္ခါတေလဆို ရေဝရဲ႕ အဝတ္စားကိုပင္ ေလွ်ာ္ေပးထားတက္သည္။

ေက်ာင္းကျပန္လာခ်ိန္ဆိုလည္း ေရမိုးခ်ိဳးဖို႔အတြက္
ေရအိုးေတြထဲ၌ ေရအျပည့္ခပ္ထည့္ထားၿပီးထားျဖစ္သည္။ဒီ႐ြာမွာက ေရကိုေအးေအးေလးျဖစ္ေစရန္ စဥ့္အိုးေတြထဲမွာထည့္ထားတက္သည္။

ရေဝ သူ႔ကို ဒီအိမ္မွာ လာမအိပ္ခိုင္းတဲ့ ညေတြတုန္းကဆိုလည္း ၿခံေရွ႕မွာ လာလာရပ္ေနတက္သည္။ ရေဝရဲ႕အိပ္ခန္းေလး မီးပိတ္ၿပီဆိုမွ အိမ္ေရွ႕ကေန ျပန္သြားတက္သာ ရေဝသိပါသည္။

ဒီတပတ္အတြင္း ရန္ႏိုင္ဦးရဲ႕ ရေဝအေပၚ ‌ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြက အတိုင္းထက္အလြန္ပါဘဲ၊အရင္ကထက္ကို ပိုတယ္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရသည္။ ရေဝကလည္း သူ႔ကို အရမ္းလြမ္းေနရသူမို႔ အရင္ကလို ျပန္ၿပီးအစဥ္ေျပေျပရွိခ်င္ပါၿပီ၊ဒါေပမယ့္လည္း ဒီလိုမ်ိဳးလြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ခြင့္လႊတ္မေပးခ်င္တာေၾကာင့္ သူေခ်ာ့လည္း မေပ်ာ့ေစရန္ တင္းခံထားရပါဦးမည္။

ရေဝ အေတြးေတြကိုရပ္ခါ မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္ရန္အတြက္ အိမ္ေအာက္သို႔ ဆင္းခဲ့လိုက္သည္။ေလွကားထိပ္ကေန အိမ္ေရွ႕ကို ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ေဘာင္ေဖာ္ၿပီး ေျမဖြထားတဲ့ေပၚမွာ အပင္တခ်ိဳ႕ စိုက္ေနတဲ့ ရန္ႏိုင္ဦးကို ေတြ႕လိုက္သည္။

ရန္ႏိုင္ဦးကလည္း ရေဝ သူ႔ကိုၾကည့္ေနတာ ခံစားမိလို႔ထင္သည္ ေနာက္ေက်ာေပး အပင္စိုက္ေနရာကေန ရေဝဘက္သို႔ လွည့္ၾကည့္ခါ ၿပဳံးျပလာသည္။

မနက္ခင္း ေနေရာင္နဲ႔အၿပိဳင္ ေတာက္ေတာက္ပပ ၿပဳံးေနသည္မွာ ရေဝရင္ကို လႈပ္ခက္သြားေစသည္။မ်က္လုံးအၾကည့္ေတြကအစ ႐ႊန္း႐ႊန္းေဝေနၿပီး ခ်စ္ျခင္းအျပည့္ႏွင့္ျဖစ္သည္။