"မင့္တို႔ကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဘယ္မွာလဲသိလို႔လား"
ေရွ႕ကေနသူတို႔ကိုယ္သူတို႔ဒီ႐ြာသားေတြလို႐ြာကလမ္းမ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးေလွ်ာက္ႏိုင္ေနတဲ့အတိုင္းသြားေနတဲ့ေလးေယာက္ကိုရေဝလြင္ကေမးလိုက္သည္
"မသိဘူးေလ၊မင္းတို႔ေရာသိလား"
ရဲလြင္ဦးကသူမသိေၾကာင္းေျပာခါက်န္သုံးေယာက္ကိုျပန္ေမးေနလိုက္ေသးတယ္
"ငါတို႔လည္းမသိဘူး"
"ေကာင္းေရာဘဲ၊သူတို႔ဘဲသိသလိုလိုနဲ႔သြားေနၾကၿပီး၊အခုဘယ္လိုသြားမွာလဲ"
"ပါးစပ္ပါ႐ြာေရာက္တဲ့မၾကားဖူးဘူးလား၊လမ္းမွာေတြတဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမးလိုက္ရတာဘဲ"
ရဲလြင္ဦးကေျပာရင္းအေရွ႕ကေနလာေနတဲ့ရေဝတို႔နဲ႔႐ြယ္တူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေမးလိုက္သည္
"ဒီကညီေလး၊ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုဘယ္လိုသြားရမလဲ"
"အကိုတို႔လာတာလမ္းမွာေနတယ္၊ေနာက္ကိုျပန္သြားရမွာ၊ကြၽန္ေတာ္လည္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားမလို႔ဘဲတခါတည္းလိုက္ခဲ့လိုက္ေလ"
"ေအးေကာင္းတာေပါ့၊သြားၾကရေအာင္ေလ"
ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ေနာက္ကေနဘဲအားလုံးလိုက္သြားၾကေတာ့သည္
"အကိုတို႔ကဘယ္အိမ္ကိုလာတဲ့ဧည့္သည္ေတြလဲ"
"ဆရာမႀကီးေဒၚသန္းၫႊန႔္အိမ္လာတာေလ"
"ေအာ္ဆရာမႀကီးဆီလား၊ဆရာမႀကီးကအိမ္ထဲကအိမ္ျပင္သိပ္မထြက္ေတာ့အကိုတို႔ကိုလည္း႐ြာထဲလိုက္မျပရေလာက္ေသးဘူး၊ဘုရားပြဲၿပီးရင္ကြၽန္ေတာ္႐ြာကိုလိုက္ျပေပးမယ္ေလ၊အခုေတာ့တစ္႐ြာလုံးအလုပ္ရႈပ္ေနၾကတယ္"
ရဲလြင္ဦးကဘဲအေပါင္းသင္းေကာင္းတာလား႐ြာကလူေတြကဘဲေဖာ္ေ႐ြတာလားမသိ၊သူကေတာ့အခုမွေတြ႕တဲ့သူနဲ႔ေတာင္စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ခါမိတ္ေဆြျဖစ္ေနၿပီ
သိပ္ေဝးေဝးမေလွ်ာက္လိုက္ရ႐ြာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရွ႕
ကိုေရာက္လာခဲ့ၿပီ၊ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းႀကီးကအေတာ္ေလးက်ယ္ၿပီးအပင္ေပါင္းစုံစိုက္ပ်ိဳးထားသည္၊ေက်ာင္းဝင္းထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔သစ္ရိပ္ဝါးရိပ္ရဲ႕ေအးျမမႈကိုခံစားရသည္
YOU ARE READING
သို့/ချစ်ရပါသောကောင်ဆိုးလေး
Fantasíaဆိုးပေလွန်းလို့တစ်ရပ်ကွက်လုံးကချဉ်ဖတ်လို့သတ်မှတ်ထားတဲ့ကောင်လေးနဲ့မိဘရဲ့အုပ်ထိန်းမှုအောက်ကနေမလွှတ်မြှောက်နိုင်တဲ့ကောင်လေး၊သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့သူငယ်ချင်းသံယောဇဉ်ကနေဖြစ်ပေါ်လာမယ့်အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကိုလိုက်ပါဖတ်ရှုခံစားပေးကြပါဦး 1.8.2024
