ရေဝေက်ာင္းကျပန္လာခ်ိန္ေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ထိုင္ေနတဲ့ရန္ႏိုင္ဦးကိုေတြ့တာေၾကာင့္သူ႔ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္လိုက္သည္၊တဆက္တည္းမွာဘဲေစာင္းထားတဲ့ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကိုပါခြၽတ္လိုက္သည္
"ဒီမွာထိုင္ၿပီးငါျပန္လာမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာလား"
"က်စ္..စိတ္ရႈပ္စရာငါကဘာလို႔မင္းကိုေစာင့္ေနရမွာလည္း"
က်စ္တခ်က္သတ္လို႔လူမိုက္စတိုလ္ဂ်စ္ကန္ကန္အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ၿပီးေျပာလာတဲ့ရန္ႏိုင္ဦးကိုရေဝေခါင္းယမ္းကာသာအၿပဳံးတစ္ခ်က္နဲ႔ၾကည့္ေနလိုက္သည္
"အိမ္ျပန္စရာရွိသာတာျပန္စမ္းပါကြာအာ႐ုံလာမစားနဲ႔"
ရေဝရဲ႕ပုခုံးတစ္ဖက္ကိုယ္တြန္းလို႔အိမ္ျပန္ရန္သာေျပာေနသည္၊အားမပါသာေၾကာင့္နာေတာ့မနာပါ
"ဘာလို႔အတင္းႏွင္လႊတ္ေနရတာလဲ၊ဘာလဲမင္းေကာင္မေလးရေနၿပီလား"
ရေဝေျပာတဲ့စကားၾကားၿပီးေနာက္မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္လို႔သူ႔မူပိုင္အၾကည့္နဲ႔မိုက္ၾကည့္ ၾကည့္လာသည္၊အၾကည့္ထဲမွာလဲရႈပ္ကိုရႈပ္လြန္းတယ္လို႔ေျပာေနတာကအသိသာ
"ျပန္မွာသာျပန္စမ္းပါကြာ၊ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္ဘာရည္းစားမွမထားဘူး၊သြား..သြားျပန္ေတာ့"
"တကယ္မထားဘူးေနာ္၊ေသခ်ာတယ္ေနာ္"ရေဝကလက္ညိဳးထိုးလို႔မ်က္လုံးတစ္ဖက္ေမွးကာမယုံသလိုအၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္ေတာ့
"ကဲ..ျပန္ပါေတာ့ဆိုတာကိုစကားကရွည္တယ္"
ရန္ႏိုင္ဦးကေျပာလည္းေျပာရေဝခြၽတ္ထားတဲ့ဦးထုပ္ကိုလည္းျပန္ေစာင္းေပးရင္းေမးတိုင္းႀကိဳးပါတစ္ခါတည္းတက္ေပးလာသည္
"ဦးထုပ္လည္းေစာင္းၿပီးၿပီးဆိုေတာ့ျပန္ေတာ့ေနာ္..အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ေမေမ့သားေလးအဆူခံေနရဦးမယ္"
ေနာက္ေက်ာကိုခပ္ဖြဖြအသာ႐ိုက္လို႔အိမ္ျပန္ရန္သာေျပာေနေတာ့သည္
"ျပန္မွာပါ..အတင္းကိုႏွင္ေနေတာ့တာဘဲ"
ရေဝလည္းဆူေအာင့္ေအာင့္ေျပာၿပီးဆိုင္ကယ္ေမာင္းထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့တယ္
YOU ARE READING
သို့/ချစ်ရပါသောကောင်ဆိုးလေး
Fantasyဆိုးပေလွန်းလို့တစ်ရပ်ကွက်လုံးကချဉ်ဖတ်လို့သတ်မှတ်ထားတဲ့ကောင်လေးနဲ့မိဘရဲ့အုပ်ထိန်းမှုအောက်ကနေမလွှတ်မြှောက်နိုင်တဲ့ကောင်လေး၊သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့သူငယ်ချင်းသံယောဇဉ်ကနေဖြစ်ပေါ်လာမယ့်အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးကိုလိုက်ပါဖတ်ရှုခံစားပေးကြပါဦး 1.8.2024
