"ကဗ်ာ"
"ရွင့္"
"ေနာက္တပတ္က်ရင္ LAC ပြဲကို တက္မွာလား"
"တက္ရမယ္ထင္တယ္ ျမေသြးက ကဗ်ာကို ဖိတ္စာပို႔ထားတယ္"
"ကိုယ့္ company ကိုလည္း ဖိတ္စာေရာက္တယ္"
"ျမေသြးကိုယ္တိုင္လာဖိတ္တာဆိုေတာ့ သြားရမွာေပါ့ ပန္းခ်ီရဲ႕"
"ဝတ္စုံစီစဥ္ၿပီးၿပီလား"
"ဟင့္အင္း ကဗ်ာေရာ"
"ကိုယ္လည္းမၾကည့္ရေသးဘူး ႐ုံးဆင္းရင္ ကိုယ္ ကဗ်ာ့နဲ႔ ဝတ္စုံသြားၾကည့္ၾကမယ္ေလ"
"ေကာင္းသားဘဲ"
"ကဗ်ာ့အတြက္ ကိုယ္ ဝတ္စုံေတြ႕ထားတယ္ အစကေတာ့ ကိုယ္ပို႔ေပးမလို႔ဘဲ အခုေတာ့ ကဗ်ာနဲ႔အတူတူသြားၾကည့္မလို႔ စိတ္ကူးရတယ္"
"သြားၾကမယ္ေလ ၄ နာရီခြဲေနၿပီဘဲ ခနေစာင့္ ကဗ်ာ လုပ္စရာေလးေတြ လက္စသတ္လိုက္ဦးမယ္"
"ေစာင့္ပါမယ္ရွင္"
ပန္းခ်ီ႐ုံးေစာေစာဆင္းကာ LAC ပြဲအတြက္ ဝတ္စုံသြားၾကည့္ၿပီး ကဗ်ာ့အား ပို႔ေပးရန္ စီစဥ္ထားေသာလည္း လမ္းတြင္ စိတ္ကူးေျပာင္းသြား၍ ကဗ်ာ့႐ုံးခန္းရွိရာသို႔ဝင္လာခဲ့ျခင္းပင္။
အလုပ္လုပ္ေနေသာ ကဗ်ာသည္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းသည္။ ျမင္ေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း ကဗ်ာသည္ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ပန္းခ်ီအတြက္ ႐ိုးမသြားဘဲ ခ်စ္စရာေကာင္းေနၿမဲပင္။ ျမင္ရပါမ်ား၍ ႐ိုးသြားရသည့္အရာမ်ားထဲ ကဗ်ာ မပါဝင္ပါ။ အခ်ိန္မည္မွ်ပင္ ၾကာၾကာ ကဗ်ာအား ေတြ႕လိုက္ရတိုင္း ေငးၾကည့္ေနမိၿမဲ။
"ပန္းခ်ီ ကဗ်ာ့ကို မျမင္ဖူးဘူးလား အဲ့ေလာက္ထိၾကည့္ေနေတာ့ ကဗ်ာဘယ္လိုအလုပ္ဆက္လုပ္ရေတာ့မလဲ"
"ကဗ်ာက ညိဳ႕ထားတာကိုး ကိုယ္မၾကည့္ဘဲ မေနႏိုင္ဘူး"
"ပန္းခ်ီကေတာ့ေနာ္"
"ဟုတ္တယ္ေလ ကဗ်ာက အၿမဲတမ္းေငးၾကည့္ေနခ်င္ေအာင္ လွလြန္းတာကို"
"ကဗ်ာက အဲ့ေလာက္မလွပါဘူး"
"လွတာေပါ့ ကိုယ့္မွာၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း ၾကည့္မဝေတာ့ဘူး"
YOU ARE READING
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Short Storyလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
