ျမေသြး၏ အတင္းဖိတ္ေခၚမႈေၾကာင့္ သတၱိ၏ ေမြးေနပြဲသို႔ႏွိုင္းတက္ေရာက္ခဲ့ရသည္။ လူစည္ကားေသာ ပြဲမ်ားအားႏွိုင္းမႏွစ္သက္ပါ။ ေတြ႕သမွ် လူတိုင္းအား စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ စိတ္မပါသည္ျဖစ္ေစ ၿပဳံးျပေနရမည္ကို ႏွိုင္းမႀကိဳက္ေပ။ ႏွိုင္းသည္ မ်က္ႏွာတည္ျဖင့္သာ ေနတတ္သူျဖစ္၍ အၿပဳံးအရယ္နည္းသည္။ ႏွိုင္းလူနည္းသည့္ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္သာ ေနရာယူကာ သီးသန့္ရပ္ေနခဲ့သည္။
ပြဲအားစိတ္မပါသည့္ႏွိုင္းသည္ သူမေဘးနားတြင္ မည္သူရွိေနသည္ကို ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေပ။ သူမ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ငယ္ေလး အနားသို႔ေရာက္ေနသည္ကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္မိျဖစ္ေနသည္။
ကဗ်ာ ဧည့္သည္မ်ားျဖင့္စကားေျပာေနေသာ ပန္းခ်ီအားေစာင့္ရန္ လူက်ဲေသာေနရာသို႔ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ ျမင္ေတြ႕ဖူးေသာ ပုံရိပ္တစ္ခုအားေတြ႕မိ၍ အနားသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ထိုသူသည္ ကဗ်ာ့အားျမင္ဟန္မတူေပ။
"ႏွိုင္း မဟုတ္လား"
ႏွိုင္းသူမ နာမည္ေခၚသံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသူေၾကာင့္ ႏွိုင္းေပ်ာ္လြန္း၍ အသက္ရႉသံပင္မမွန္ခ်င္ေတာ့ေပ။
"ကဗ်ာ "
"ႏွိုင္းက ကဗ်ာ့ကိုမွတ္မိတယ္ေပါ့ ကဗ်ာက မမွတ္မိေလာက္ဘူးထင္ေနတာ"
"ကဗ်ာလို စီးပြားေရးေလာကရဲ႕နာမည္ႀကီးတစ္ေယာက္ကို မသိတဲ့သူေတာင္ ရွိပါ့မလား ဒါ့အျပင္ႏွိုင္းကိုေတာင္ မွတ္မိေနတာ ႏွိုင္းကလည္းေသခ်ာေပါက္ ကဗ်ာကို မွတ္မိေနရမွာေပါ့"
ႏွိုင္းစိတ္ထဲတြင္ အေပ်ာ္လြန္ေနသည္။ သူမတိတ္တခိုးျမတ္နိုးရေသာပန္းေလးသည္ သူမအားမွတ္မိေနသည့္အျပင္ စကားလာေျပာေနေသးသည္။
"ႏွိုင္းကေတာ့ ေျမာက္ေနျပန္ပါၿပီ"
"ႏွိုင္းက အမွန္အတိုင္း ေျပာတာပါ ဒါနဲ႕ ကဗ်ာတစ္ေယာက္တည္းလား"
"မဟုတ္ဘူး ပန္းခ်ီလည္းပါတယ္ ဟိုဘက္မွာ ဧည့္သည္ေတြနဲ႕စကားေျပာေနတာ "
ကဗ်ာသည္ပန္းခ်ီရွိရာသို႔ မ်က္လုံးျဖင့္လွမ္းၾကည့္ရင္း ႏွစ္ၿခိဳက္စြာၿပဳံးလိုက္မိသည္။
ESTÁS LEYENDO
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Romanceလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
