ဆိုင်အတွင်းသို့ လက်တွဲကာ ဝင်လာသော အမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည် ပန်းချီဖြစ်နေသည်အား သိရှိသွားသောအခါ ဆိုင်မှ မန်နေဂျာ ဖြစ်ဟန်တူသည့် အမျိုးသမီးသည် ပန်းချီထံသို့လာရောက်နှုတ်ဆက်လေသည်။
"အမ ပန်းချီ ကိုယ်တိုင်ရောက်လာတာလား အမ ကဗျာလည်းပါလာတာဘဲ"
ပြုံးချိုသော မျက်နှာဖြင့် နှုတ်ဆက်လာသူအား ကဗျာ ပြန်လည်ပြုံးပြလိုက်သည်။ ဤဆိုင်သည် ပန်းချီမကြာခန ဝတ်စုံမှာလေ့ရှိသဖြင့် ဤဆိုင်မှ ဝန်ထမ်းများအား ကဗျာမစိမ်းလှ။ သို့သော် ပန်းချီနှင့်တော့ပိုသိကျွမ်းသည်။ ကဗျာ၏ ပွဲတက်ဝတ်စုံများအား ပန်းချီသာ အများဆုံးစီစဉ်ပေးသူဖြစ်၍ ကဗျာသိပ်ပူပန်စရာမလို။
"ဟုတ်တယ် ကဗျာ့အတွက် ဝတ်စုံလာယူရင်းနဲ့ ပန်းချီအတွက်ပါ ဝတ်စုံလေးကြည့်မလို့"
"ပွဲတက်ဖို့အတွက်ဘဲလား
"ဟုတ်တယ် မှာထားတဲ့ဝတ်စုံနဲ့ လိုက်ဖက်မဲ့ဝတ်စုံမျိုးလိုချင်တယ်"
"ရပါတယ် ဆုလိုက်ပြပေးမယ်နော်"
"အိုခေ ဆု ပန်းချီမှာထားတဲ့ဝတ်စုံရောရပြီလား"
"ရပြီ အမ"
"သွယ်ရေ အမ ပန်းချီမှာထားတဲ့ ဝတ်စုံလေးယူလာခဲ့"
"ဟုတ်မမဆု"
ဆုသည် ဆိုင်မှ လက်ထောက်ဝန်ထမ်းအား ဝတ်စုံယူလာပေးရန်ညွှန်ကြားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပန်းချီအား ဝတ်စုံပြရန် ခေါ်သွားလိုက်သည်။
"အမပန်းချီ မှာထားတာ အနက်ရောင်ဆိုတော့ အခု အဖြူရောင်သုံးမလား
အရောင်ကဆန့်ကျင်ဘက်ဆိုပေမဲ့ အဖြူနဲ့အနက်တွဲလိုက်ရင် ပိုလိုက်ဖက်တယ် ပြီးတော့မှာထားတဲ့ ဝတ်စုံနဲ့လိုက်ဖက်လောက်မဲ့ ဒီဇိုင်းလည်းရှိတယ် အမပန်းချီ စိတ်ကြိုက်ရွေးဝတ်ကြည့်မလား"
"ကဗျာ့ကိုအရင်စမ်းဝတ်ခိုင်းကြည့်မယ် ပြီးတော့မှ ပန်းချီရွေးမယ်"
"ဒါဆို အမကဗျာကို အရင်စမ်းကြည့်ဖို့ခေါ်သွားလိုက်မယ်"
"သွယ်ရေ အမကဗျာကို ဝတ်စုံစမ်းဝတ်ဖို့ခေါ်သွားလိုက်"
YOU ARE READING
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Short Storyလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
