တစ္ေန႕တြင္ တိုက္ဆိုင္သည္ဟုပင္ဆိုရမလားမသိေပ။ ႏွိုင္းသြားေနက်ျဖစ္သည့္ မိဘမဲ့ေဂဟာေလးသို႔ ျမေသြးသည္ သတၱိႏွင့္အတူ လာေရာက္ကာ ကေလးငယ္မ်ားအား လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ား ကူညီေထာက္ပံ့ေပးသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏွိုင္းသည္ ကေလးမ်ားႏွင့္အတူေဆာ့ကစားေနသည္အား ျမေသြးျမင္လိုက္မိသည္။
"အစ္ကို ဟိုမွာ ႏွိုင္း မလား "
ျမေသြးၫႊန္ျပေသာေနရာသို႔ သတၱိလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ပူပင္မႈကင္းကင္းျဖင့္ ကေလးမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာ့ကစားေနေသာ ႏွိုင္းသည္ အမွန္ပင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦး၏ ပုံစံျဖင့္သာ ျမင္ေနက်ျဖစ္ေသာ သတၱိသည္ ႏွိုင္း၏ ယခုပုံစံေလးအား သေဘာက်စြာေငးၾကည့္ေနမိသည္။
"ႏွိုင္းက ဒီလိုက်ေတာ့လည္း ကေလးတစ္ေယာက္လိုဘဲေနာ္ "
ျမေသြးေျပာသမွ်အား စကားျပန္မလာေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူအားေမာ့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ ႏွိုင္းအား မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းေငးၾကည့္ေနေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူအားေတြ႕လိုက္ရ၍ စခ်င္လာသည္။
"အစ္ကို မ်က္လုံးႀကီးလည္းကြၽတ္က်ေနပါဦးမယ္ "
လက္အား ပုတ္ကာ ေျပာလာေသာ ျမေသြးေၾကာင့္ ေငးၾကည့္ေနရာမွ အသိျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။
"အမ္...မ ...မၾကည့္ပါဘူး "
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ စကားထစ္ေနေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူေၾကာင့္ ျမေသြးရယ္မိသည္။ ႏွိုင္းအား ၾကည့္ေနေသာအၾကည့္မ်ားတြင္ ျမတ္နိုးမႈမ်ားပါေနသည္အား သူမ ျမင္လိုက္ပါသည္။ သူမ အစ္ကိုသည္ ႏွိုင္းအား သေဘာက်ေနသည္။ ႏွိုင္းလို မိန္းကေလးအား ေယာက္မေတာ္ရမည္ဆိုလွ်င္ သူမ ဆယ္ခါျပန္ေတာင္ ေက်နပ္ေသးသည္။
"ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္မလား "
"အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္"
သတၱိပါးစပ္အား မထိန္းခ်ဳပ္မိလိုက္ဘဲ ေျပာထြက္သြားျခင္းပင္။ ၿပဳံးစိစိျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာ ျမေသြးေၾကာင့္ ရွက္သြားကာ ေျပာမိေျပာရာေျပာလိုက္မိသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Contoလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
