တစ္ေန႕တြင္ တိုက္ဆိုင္သည္ဟုပင္ဆိုရမလားမသိေပ။ ႏွိုင္းသြားေနက်ျဖစ္သည့္ မိဘမဲ့ေဂဟာေလးသို႔ ျမေသြးသည္ သတၱိႏွင့္အတူ လာေရာက္ကာ ကေလးငယ္မ်ားအား လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ား ကူညီေထာက္ပံ့ေပးသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏွိုင္းသည္ ကေလးမ်ားႏွင့္အတူေဆာ့ကစားေနသည္အား ျမေသြးျမင္လိုက္မိသည္။
"အစ္ကို ဟိုမွာ ႏွိုင္း မလား "
ျမေသြးၫႊန္ျပေသာေနရာသို႔ သတၱိလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ပူပင္မႈကင္းကင္းျဖင့္ ကေလးမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာ့ကစားေနေသာ ႏွိုင္းသည္ အမွန္ပင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦး၏ ပုံစံျဖင့္သာ ျမင္ေနက်ျဖစ္ေသာ သတၱိသည္ ႏွိုင္း၏ ယခုပုံစံေလးအား သေဘာက်စြာေငးၾကည့္ေနမိသည္။
"ႏွိုင္းက ဒီလိုက်ေတာ့လည္း ကေလးတစ္ေယာက္လိုဘဲေနာ္ "
ျမေသြးေျပာသမွ်အား စကားျပန္မလာေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူအားေမာ့ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ ႏွိုင္းအား မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းေငးၾကည့္ေနေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူအားေတြ႕လိုက္ရ၍ စခ်င္လာသည္။
"အစ္ကို မ်က္လုံးႀကီးလည္းကြၽတ္က်ေနပါဦးမယ္ "
လက္အား ပုတ္ကာ ေျပာလာေသာ ျမေသြးေၾကာင့္ ေငးၾကည့္ေနရာမွ အသိျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။
"အမ္...မ ...မၾကည့္ပါဘူး "
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ စကားထစ္ေနေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူေၾကာင့္ ျမေသြးရယ္မိသည္။ ႏွိုင္းအား ၾကည့္ေနေသာအၾကည့္မ်ားတြင္ ျမတ္နိုးမႈမ်ားပါေနသည္အား သူမ ျမင္လိုက္ပါသည္။ သူမ အစ္ကိုသည္ ႏွိုင္းအား သေဘာက်ေနသည္။ ႏွိုင္းလို မိန္းကေလးအား ေယာက္မေတာ္ရမည္ဆိုလွ်င္ သူမ ဆယ္ခါျပန္ေတာင္ ေက်နပ္ေသးသည္။
"ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္မလား "
"အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္"
သတၱိပါးစပ္အား မထိန္းခ်ဳပ္မိလိုက္ဘဲ ေျပာထြက္သြားျခင္းပင္။ ၿပဳံးစိစိျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာ ျမေသြးေၾကာင့္ ရွက္သြားကာ ေျပာမိေျပာရာေျပာလိုက္မိသည္။
YOU ARE READING
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Short Storyလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
