THE ROYAL OF SHINE ACADEMY

Chapter 20: Ang Simula ng Pagsubok ng Royal Shine Academy

Amara's POV

Kinaumagahan, isang malakas na tunog ng kampana ang gumising sa buong akademya. Agad akong bumangon mula sa aking kama, nakaramdam ng kaba at pananabik. Ito na ang araw-ang simula ng unang pagsubok. Alam kong hindi ito magiging madali, ngunit alam ko ring kailangan kong ipakita kung ano ang kaya ko.

"Amara, handa ka na ba?" tanong ni Presley, na nakatayo na sa tabi ng pinto. May kaunting kaba sa kanyang mga mata, pero alam kong kasing determined siya tulad ko.

"Oo, kailangan nating gawin ito," sagot ko. Parehas kaming lumabas ng kwarto, sabay lakad patungo sa lugar kung saan gaganapin ang pagsubok. Ang buong akademya ay tila puno ng tensyon-lahat ng estudyante ay naghahanda, kabilang na ang mga prinsipe at prinsesa na ngayon ay mga kakompetensya namin.

Pagdating namin sa lugar, nagtipon ang lahat sa isang malawak na arena. Ang arena na ito ay ang pangunahing lugar ng akademya para sa mga laban at pagsubok. Napapalibutan ito ng mga matataas na pader, at sa gitna ay naroon ang isang malaking kristal na tila nagbibigay ng kakaibang enerhiya.

"Ang unang pagsubok ay magsisimula na," anunsyo ng isang guro. "Ito ay isang pagsubok ng katapangan at diskarte. Kailangan ninyong harapin ang inyong mga takot at gamitin ang inyong talino upang malampasan ang mga balakid."

Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Alam kong ang pagsubok na ito ay hindi lamang tungkol sa lakas, kundi pati na rin sa pagiging matalino at mapanlikha. Isa itong pagsubok na susukat sa lahat ng aspeto ng aming kakayahan.

Isa-isa kaming tinawag upang pumasok sa loob ng arena. Nang tawagin ang pangalan ko, malalim akong huminga bago tuluyang pumasok. Pagpasok ko, agad akong sinalubong ng isang kakaibang lugar. Nawala ang arena, at napalitan ito ng isang madilim na kagubatan na puno ng mga anino at misteryo. Alam kong ito'y isang ilusyon, isang pagsubok na gawa ng kristal na nasa gitna ng arena. Kailangan kong harapin ito nang mag-isa.

Habang naglalakad ako, naramdaman kong tila sinusubok ng lugar ang aking takot. Ang mga anino sa paligid ay tila gumagalaw, lumalapit sa akin. Naramdaman ko ang malamig na hangin sa paligid, at sa bawat hakbang ko, mas lalo akong nakakaramdam ng takot.

"Amara," biglang may bumulong sa paligid, isang pamilyar na boses. Lumingon ako, pero walang tao.

"Presley?" bulong ko, pero walang sumagot. Naramdaman ko ang bigat sa dibdib ko. Ang pagsubok na ito ay tila dinadala ako sa aking mga takot-ang takot na maiwan at mag-isa.

Biglang may lumabas na anino mula sa mga puno, isang malaking halimaw na parang gawa sa kadiliman. Lumapit ito sa akin, tila handang sumalakay. Naghanda ako, inilabas ang aking kapangyarihan at pinilit na kalmahin ang aking isip.

"Alam kong hindi ka totoo," sabi ko sa sarili ko, pilit na hinaharap ang halimaw. "Isa ka lamang pagsubok. Hindi mo ako kayang talunin."

Sa isang iglap, pinakawalan ko ang enerhiya mula sa aking mga kamay, at biglang nawala ang halimaw sa hangin. Malalim akong huminga, pero alam kong hindi pa tapos ang pagsubok. May mas matindi pang pagsubok na darating.

Pagkatapos ng ilang minuto ng paglalakad, biglang nagbago ang paligid. Mula sa madilim na kagubatan, naging isang malawak na karagatan ang lugar. Sa gitna nito, nakita ko si Presley, tila naglalakad papalayo mula sa akin, patungo sa malalim na bahagi ng dagat.

"Presley!" sigaw ko, pero hindi siya lumingon. Nararamdaman ko ang aking takot na lumalalim. Hindi ako sigurado kung ano ang dapat kong gawin. Kung susunod ako sa kanya, baka malunod ako. Pero kung hindi ko siya sundan, baka mawala siya sa akin magpakailanman.

Alam kong ito'y bahagi ng pagsubok-isang paraan upang sukatin ang aking kakayahang magdesisyon sa gitna ng takot. Malalim akong huminga at pinilit ang aking sarili na magtiwala sa aking mga instincts. "Presley, babalikan kita," bulong ko, ngunit alam kong kailangan kong magpatuloy.

Biglang nagliwanag ang paligid, at nawala ang ilusyon. Bumalik ako sa arena, at nakita kong nakatayo ang iba pang mga prinsipe at prinsesa, na natapos na rin ang kanilang mga pagsubok. Napansin ko si Wyatt na tila nakatitig sa akin, ngunit gaya ng dati, hindi siya nagsalita. Naramdaman ko rin ang presensya ni Vaughn at Yukiro, na ngayon ay nakatingin rin sa akin.

Tapos na ang unang pagsubok, pero alam kong marami pa ang susunod. Ngayon pa lang nagsisimula ang tunay na laban.