THE ROYAL OF SHINE ACADEMY

Chapter 41: Yukiro's Plan Part 2

Still Everett's POV

Napatingin si Aviana sa pintuang bato, kitang-kita sa kanyang mukha ang kaba at pagdadalawang-isip. Pero hindi na siya makakaatras ngayon. Alam niyang kailangan niyang subukan, hindi lamang para sa kanya, kundi para sa lahat ng kasama niya.

Huminga siya nang malalim at lumapit sa pinto, inilalapit ang kamay sa mga simbolong naka-ukit sa bato. Nang hawakan niya ang pinto, naramdaman niyang may kakaibang alon ng enerhiya na dumadaloy sa kanya. Para bang ang mismong pinto ay umaayon sa kanyang presensya.

"Ramdam ko ang enerhiya," bulong ni Aviana, at hinayaang dalhin siya ng kapangyarihan sa paligid.

"Magtiwala ka sa nararamdaman mo, Aviana," sabi ni Amara, na nasa tabi lang niya, handang magbigay ng suporta. "Kaya mo 'to."

Unti-unti, naramdaman ni Aviana ang isang pwersang humihila sa kanya, tila mula sa mismong puso ng pinto. Inilapat niya ang dalawang kamay sa ibabaw ng mga simbolo at nagsimulang mag-concentrate. Dahan-dahang nagbukas ang mga ukit, tila mayroong lihim na sinasagot ng kapangyarihang inilalabas ni Aviana.

Nagliwanag ang buong lugar, at sa isang iglap, bumukas ang pinto, naglalabas ng kakaibang liwanag mula sa loob. Tumigil sa paghinga ang lahat habang pinagmamasdan ang bagong mundo sa kabila ng pintuan.

"Magaling, Aviana," sabi ni Yukiro, ngayon ay mukhang nasiyahan at impressed. "Ang ginawa mo ay hindi madaling bagay. Ngayon, handa na tayo sa susunod na yugto ng misyon natin."

Pero kahit nagtagumpay si Aviana sa pagbubukas ng pinto, ramdam niyang malayo pa ang laban. Sa loob ng pintuang iyon ay mas malalim pang misteryo at panganib na kailangan nilang harapin—at alam niyang hindi magiging madali ang mga susunod na hakbang.
_________________________________________

Vaughn's POV

Tahimik akong nakatayo sa likuran, pinagmamasdan ang lahat ng nagaganap. Hindi ko alam kung bakit pero palagi akong may kakaibang pakiramdam kapag si Yukiro ang nag-o-orchestrate ng mga plano. Laging may kalokohan o isang komplikadong hakbang na hindi ko lubos na maintindihan. Pero ngayon, ibang klase ito. May mas seryosong intensyon sa bawat kilos niya.

Nang makita ko si Aviana na nakapagbukas ng pintuan, bahagya akong napaisip. Nakakagulat na siya ang napili ni Yukiro, ang batang spoiled at minsan ay walang pasensya. Pero kitang-kita ko sa mukha niya ang determinasyon habang ginagawa niya ang itinakda sa kanya. Para sa isang saglit, naisip ko, marahil may mas malalim pang nakatago sa likod ng kanyang pagiging spoiled.
Y
Pero hindi ko ipapakita sa kanila na impressed ako. Iyon ang prinsipyo ko: hindi nagpapakita ng emosyon, hindi nagpapakita ng kahinaan. Lalo na sa harap ng mga taong ito.

"Vaughn," narinig ko ang tinig ni Yukiro. Lumingon ako at nakita siyang nakangiti sa akin, tila alam niya ang iniisip ko. "May papel ka rin dito."

Umiling ako nang bahagya, hindi sigurado kung anong ibig niyang sabihin. "Anong kailangan mo ngayon, Yukiro?"

Nakangisi pa rin siya. "Alam kong palagi kang nag-aalinlangan sa mga plano ko, pero ito—tiyak ako. Kailangan ka namin sa loob ng lugar na iyon. Hindi lang ito basta simpleng portal na binuksan ni Aviana. May mas malalim pang kapangyarihan ang kailangan nating pakawalan, at nararamdaman kong ikaw ang may kakayahang i-channel ito."
T
Hindi ako agad sumagot. Marami akong iniisip, pero nanatiling kalmado ang itsura ko. Paano ako magiging susi sa plano niya? Hindi ako sanay na umasa sa iba, lalo na kung hindi ako naniniwala sa kanilang mga hakbang.

"Alam kong ayaw mong pumasok sa ganito, pero kailangan nating harapin ang katotohanan, Vaughn," patuloy ni Yukiro. "Hindi lahat ay kayang kontrolin ng sarili mong kamay. Kailangan mong magtiwala sa mga kakayahan ng ibang tao—kahit pa hindi ka sang-ayon."

"Alam ko ang ginagawa ko," sagot ko nang malamig. "Hindi ko kailangan ng leksyon mula sa iyo."

"Ah, pero iyon nga ang problema," sagot niya, lumalalim ang ngiti sa kanyang mukha. "Ang pagiging malamig mo, ang pagiging sarado mo sa iba—iyon ang dahilan kung bakit napapalibutan ka ng mga hadlang. Kung gusto mong magtagumpay sa misyon na ito, kailangan mong buksan ang sarili mo sa posibilidad ng pagtitiwala."

Napaisip ako sa sinabi niya, pero hindi ko ito ipinakita. Ang totoo, matagal ko nang nararamdaman ang bigat ng responsibilidad sa aking mga balikat. Bilang prinsipe ng Radiant Light, inaasahan ng lahat na ako ang magpapakita ng tapang, ng lakas—ng perpeksiyon. At sa bawat hakbang, nararamdaman ko ang presyur na iyon.

Pero narito ako, kasama ang mga taong ito—at sa kabila ng lahat, may bahagi sa akin na nagsasabing kailangan ko silang pakinggan.

"Lakad na," sabi ko sa wakas, humakbang papunta sa pintuan. "Kung ano man ang kailangan nating harapin, haharapin natin."

Sa loob ng pintuang bato, mas madilim kaysa inaasahan. Ang liwanag mula sa kapangyarihan ni Aviana ay tila kumukupas habang lalo kaming lumalalim. Ramdam ko ang kakaibang enerhiya sa paligid—tila may mga matang nagmamasid sa amin mula sa dilim.

Tahimik akong naglakad, kasama sina Amara, Presley, Yukiro, at ang iba pa. Hindi kami nag-uusap, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat hakbang. Tumigil ako saglit at hinayaan kong pakiramdaman ang mga alon ng enerhiya. Tila may isang malalim na presensyang nagtago sa dilim, at alam kong hindi ito isang simpleng bagay.

"Vaughn," narinig kong tawag ni Yukiro mula sa likuran ko. "Nararamdaman mo na ba? Ang kapangyarihang kailangan mong kontrolin?"

Tumango ako nang bahagya. "Oo, pero hindi pa ito buo. Kailangan pa ng oras bago ko tuluyang magamit."

Hindi ko inaasahan na magiging ganito kahirap, pero hindi rin ako magpapatalo. Kung may isang bagay na natutunan ko bilang prinsipe ng Radiant Light, iyon ay ang pagpapakita ng tapang at determinasyon kahit gaano pa kalaki ang hamon.

Habang lumalalim kami sa lugar, ramdam ko na ang kapangyarihang bumabalot sa akin. Hindi ko pa lubos na nauunawaan, pero alam kong ito ang susi para makuha namin ang kailangan namin. Pero sa likod ng lahat ng ito, may bumubulong sa akin: isang tanong na hindi ko maalis sa isip ko.

Ano nga ba talaga ang hinahanap ni Yukiro? At ano ang magiging papel ko sa planong ito?

Sa susunod na mga hakbang, alam kong mas magiging mahirap ang lahat—pero handa ako.