Chapter 23: အစသန်သူ

482 53 1
                                    



Chapter 23: အစသန်သူ

မနက်ပိုင်း ဟဲ့ရှောင်ယွင်နှိုးလာချိန်တွင် ထုံးစံအတိုင်း ဝေ့ကျန့်ဝေ့ကအိမ်ထဲတွင်မရှိတော့ချေ။ သူ(မ)လည်း ကိုယ်လက်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး အဝတ်အစားလဲကာ ကလေးငယ်ကိုသွားနှိုးရသည်။ ဝေ့ယွမ်ဟန်က အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်မျက်လုံးလေးကို လက်ခုံဖြင့်ပွတ်နေသည်။ "မေမေ...သားတို့ဒီနေ့ဖွားဖွားအိမ်ကိုသွားရမှာလားဟင်"။

"အင်း...ထတော့...အဝတ်အစားအသစ်တွေလဲရမယ်"

ကလေးငယ်က အိပ်ချင်ပြေသေးပုံမရ။ အခန်းထဲကိုတောင်ကြည့်မြောက်ကြည့်နှင့် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို လိုက်ရှာနေသည်။

"ဖေဖေရော...ဘယ်မှာလဲဟင်"။

ဟဲ့ရှောင်ယွင်လည်း ကလေးငယ်၏ညအိပ်ဝတ်စုံကိုချွတ်ကာ အဝတ်အစားအသစ်တစ်စုံလဲပေးလိုက်သည်။ "သားဖေဖေက...အစောကြီးတည်းကထသွားပြီ...သားတစ်ယောက်တည်းကျန်နေတာလေ"

ကလေးငယ်က သူ(မ)စကားကိုချက်ချင်းခွန်းတုံ့ပြန်သည်။

"သားကအခုမှကလေးပဲရှိသေးတာလေ...လူကြီးဖြစ်လာရင်စောစောထမှာပေါ့"။

"အေးပါ...မေမေလည်းသားကိုဘာမှမပြောပါဘူး" ဟဲ့ရှောင်ယွင်တစ်ယောက် ကလေးငယ်ကိုကြည့်ပြီး ရယ်ချင်နေမိသည်။

ကလေးငယ်က ခေါင်းကိုခါယမ်းပြီးပြန်ပြောလာသည်။ "သားကမေမေ့ကို...သားရဲ့အတွေးတွေပြောပြရုံပါ"။

"အဲဒီလိုဆိုရင်...သားအတွေးလွန်နေပါပြီ"။ ကလေးငယ်က ဟဲ့ရှောင်ယွင် ပြောလိုက်သောစကား၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကိုအသေအချာနားမလည်ပါသော်လည်း နားလည်သယောင်ယောင်

နှင့် ခေါင်းညိမ့်ပြလာပြန်သည်။

ဟဲ့ရှောင်ယွင်တို့သားအမိနှစ်ယောက်စကားပြောနေချိန်တွင် ဝေ့ကျန့်ဝေ့ကအပြင်ဘက်မှဝင်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးများဖြင့်ရွှဲရွှဲစိုနေသည်။

"အာ...ဖေဖေ...ချွေးတွေရွှဲနေတာပဲ" ကလေးငယ်က အံ့အားသင့်စွာဖြင့်ပြောသည်။ ဟဲ့ရှောင်ယွင်လည်း တစ်ချက်လှမ်းကြည့်ကာမေးလိုက်သည်။ "မြစ်ထဲ...ငါးသွားဖမ်းလာတာလား"။

တကယ့်မိခင်တစ်ယောက်လိုပြုမူနေထိုင်ခြင်းWhere stories live. Discover now