BERDEL+18

Bölüm 7

(Mervan Ağa'dan)

Soysuz Sidar da,Dedesi ve babası gibi o da kız kardeşini bana layık görmüştü, aklımı kurcalayan tek birşey vardı neden Avşin değilde Rozerini bana iteliyordu bunlar,"Avşinde nasıl bir kusur olabilirdi
Mardin'de bir kızın kusurlu olması demek ya çocuğu olmuyordur!yada namusuna leke sürülmüştür!bu durumda da Avşini yaşatmazlardı
Ama Avşin yaşıyordu,Büyük ihtimalle kendi ararlarında saklıyor da olabilirlerdi!(Eğer durum böyleyse benim işime daha çok yarardı,"kız oğlan kız"değilse işte o zaman yılmazlar'ın tepesine çökebilirdim,kim kusurlu olduğunu bildiği halde kızı kendine eş olarark görebilirdi)

Ama Tahsin ağa ısrarla Rozerini almamızı istiyordu!"Bu konuşmaya daha fazla katlanamıyordum Babam bir yandan Tahsin ağa bir yandan birbirilerine söz geçirmeye çalışıyordu!

"Bu duruma el atmazsam bu gece kimse bir yere gitmeyecekti anlaşılan!

Yeter bu kadar Tahsin ağa!Babam geldiğimiz den bu yana alttan alıyor sizi, ama ben almam haberin olsun!ben Avşini istiyorum ve kimse onu almama engel olamaz anladınız mı beni!?

Bunu Duyan Sidar öfkeyle ayağa kalkıp Mervan ağaya saldıracaktı gözü dönmüştü,bunca senedir sevipte dokunamadığı kız,Mervan Ağa'nın olacaktı bu düşünce bile Sidarı delirtmeye yetmişti.

Mervan ağa ise bu duruma hazırlıklı gibi üstüne yürüyen Sidara yumruğunu geçirmişti,çoktan yere düşen Sidar neye uğradığını şaşırdı.Mervan ağa bununla yetinmeyip yerde yatan Sidarı yumruklamaya başladı.Âgit ağa da öylece durmuş deli oğlu'nun yaptıklarını izliyordu araya giren ağalar Sidarı Mervan Ağa'nın elinden zor almışlardı.

Belindeki silahı çıkaran Mervan ağa içerde bulunan bütün ağalar'ın yüreğini ağzına getirmişti,"Herkes Sidar'ın kafasına sıkmasını beklerken Mervan ağa onlara dönüp,"Ben birini istiyorsam alırım kimse bana engel olamaz engel olmak isteyen varsa buyursun gelsin" diyip elindeki silahla kadınların bulunduğu odaya girdi etrafa bakan Mervan ağa elinde tepsiyle ortada durmuş Avşine bakıyordu,ağlamaktan gözleri kan çanağı gibi olmuştu onu görünce içi biraz daha yumuşayacak gibi olsada Diyar'ın kardeşi olması buna engel oluyordu!

Kapıda daha fazla durmadan içeri adımlayıp boşta kalan elimi Avşin'in koluna atmıştım,benimle gelmemek için direniyordu birde!onunla evlenmek için can atıyordum sanki,

Avşin direndikçe onu daha çok sürüklüyordum peşimden,kolunu bile morartmış olabilirdim ama umrumda değildi!
Konağın avlusuna inerken Rasim ağa da çaresizce bize bakıyordu,karşıma dikilirse onu vuracağım dan hiç şüphesi yoktu,öyle ki kızı da durumu anlamış sesini kesmişti,benimle gelmekten başka çaresi yoktu,"Arabam'ın önüne gelince kapısını açıp önce Avşini yerleştirdim, daha sonra kendim şoför koltuğuna geçip
Arabamı çalıştırdım konağa gitmek için.

Konağa doğru ilerlerken Avşin'in ağlamasıda durmuştu,aramızdaki sessizlik yol boyu devam etti,ne ben konuşmuştum,ne de Avşin tek kelime etmişti bu daha onun iyi günleriyidi,abisi yüzünden ona yaşatacağım cehennemi ben bile kestiremiyordum!

"Bir saatin ardından konağa varmıştık,
Babam da Annemle birlikte hemen arkamda şoför'ün park ettiği arabadan iniyorlardı,Jiyan da kendi arabasıyla dönmüştü,yanında Şeyh Nêbihi ve dinî nikâh için Hamza hocayı getirmişti,hemen arkalarında Amcalarım ve aileleri vardı görende düğün konvoyu zannederdi!

Hiçbirini takmadan arabadan inip Avşin'in olduğu tarafa yöneldim kapıyı açtığımda korkuyla bana bakıyordu
Elimi koluna atıp arabadan indirdim.
Karşıma Ronayi halam çıktı elinde kırmızı temesi vardı(kırmızı duvak)
Ben daha ne olduğunu anlamadan Avşin'in yüzünü örtmüştü gelin gibi