ပြန်ပြေလည်ခါစမို့ ဈာန်ဘုန်းနိုင်တို့မှာ ရင်ချင်းဆက် အမြွှာတွေလို တပူးပူးတတွဲတွဲ။ ရှေ့တန်းထွက်ရာမှ နားထားသောကြောင့် ခွန်းဒါရီက စခန်းမှာသာ အနေများသည်။ သို့နှင့် အတူရှိချိန်က ပိုများပြီး နှစ်ဦးသား၏ အချစ်လေထုမှာ တစ်ဖန်ပူနွေး ပြင်းပြလာကြ၏။
ယနေ့ ၁၇ ရက်နေ့ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့။ ဘုရားသွားပြီး တောင်ပေါ်စခန်းမှာပင် ပွဲအသေးစားလေး လုပ်ကြသည်။ အလျင်နှစ်တွေလို ကြီးသူကို ကန်တော့ကြပြီး ဂိမ်းလေးဖြင့် မုန့်ဖိုးတွေ ယူကြသည်။ ယခုနှစ်လည်း ခွန်းဒါရီက ဈာန်ဘုန်းနိုင်ကို ကန်တော့လာပြန်၏။
အရင်နှစ်လို အတူနေရချင်း တူပေမဲ့ မတူသည်က ခွန်းဒါရီ ကန်တော့သည့် လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေ။ ဈာန်ဘုန်းနိုင် သုံးနေကျ စကင်းခဲအစုံလိုက်တွေ၊ အရိုးသန်မာဆေး၊ ငှက်သိုက်အားဆေးတွေအပြင် အခြားသော ဆရာဝန် ထောက်ခံချက်ပါ အားဆေးတွေ။
ထိုလက်ဆောင်အိတ်ကို သဘောတကျကြည့်ရင်း ဈာန်ဘုန်းနိုင် မျက်စောင်းလှလှထိုးပေးလိုက်၏။
"ကိုယ့်ကို အဖိုးကြီးလို သဘောထားနေပြီပဲ"
"ဟိုနေ့က နောင်ကြီး ခါးဆစ်လွှဲတော့မလို ဖြစ်သွားတယ်လေ"
ပြုံးစစနှင့် ဆိုလာသောစကားကြောင့် မျက်နှာပြင်က ဖြန်းခနဲ ပူတက်လာရကာ ချောင်းဟန့်ပြီး ဆုအမြန်ပေးလိုက်ရ၏။ ထို့နောက် ဘဏ်ကတ်တစ်ခုကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ တစ်နှစ်အတွင်း ကိုယ့်လုပ်အားခနှင့် ရထားသော ငွေတွေပင်။
"အနက်ရောင်ကတ်လေး ပေးချင်တာ၊ မတတ်နိုင်လို့"
သွားဖြီးရယ်ပြသော် ခွန်းဒါရီက ခေါင်းအသာခါပြုံးပြလာ၏။
"ကျေးဇူးပါ၊ ကျုပ်ရဲ့ သကြားကိုကိုလေး"
စကားကြောင့် ရင်ထဲချိုမြိန်သွားရကာ သူ့ဆံပင်ကို ထိုးဖွာပစ်လိုက်သည်။ တဟင်းဟင်းရယ်ရင်း ခွန်းဒါရီက-
"အချိန်မစောတော့ဘူး၊ ရေသွားချိုးကြရအောင်"
အချိန်ကိုကြည့်မိရာ ငါးနာရီရှိပြီ။ ညအချိန် အနီးရှိရွာက တောင်ပေါ်ဘုရားစေတီသို့ မီးထွန်းပွဲကိုသွားကြရန် ရည်ရွယ်ထားခြင်း။ ဈာန်ဘုန်းနိုင်တို့သာမက ရဲဘော်တို့လည်း သွားကြမည်ပင်။
YOU ARE READING
ဗိုလ်ကြီးနှင့် သူ့ကတော်တို့၏ တော်လှန်ရေးမှတ်တမ်း (U/Z)
Romanceတောင်တန်းကြီး တည်သရွေ့ရဲ့ အချပ်ပိုလေးတွေပါ။
