“အဲထဲက ခ်စ္ေနရင္….ဘာလို႔အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္မဲ့ ဖိတ္စာကို ၾကည္စင္ကိုေပးတာလဲ”
“အာ…တို႔သိလိုက္ၿပီ…မင္းေလးကအရင္ထဲက မ်က္မွန္တပ္ဖို႔လိုတာပဲ”
ရင္ခြင္ထဲကေန ၾကည္စင္ရဲ႕ ပါးျပင္ကိုအသားပုတ္ကာ ေျပာလာတဲ့ ျမတ္ႏွင္းဆီရဲ႕စကားခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ။
“ခဏဖယ္ေပး”
“ေစာနကက် ဖက္ထားဆို”
“ခဏပါပဲ….တစ္ခုသြားယူစရာရွိလို႔”
ၾကည္စင္ ဖယ္လိုက္ေတာ့ အေပၚထပ္ကိုအေျပးေလးတက္သြားတဲ့ ျမတ္ႏွင္းဆီ။ခဏေလးပါပဲ အလယ္အလတ္အ႐ြယ္ဗူးေလး တစ္ခုယူကာျပန္ဆင္းလာသည္။
“ဘာေတြလဲ”
“ခဏေလး”
ဆိုဖာမွာ ျပန္ဝင္ထိုင္၍ ျမတ္ႏွင္းဆီက ဗူးထဲမွ တစ္ခုခုကိုထုတ္လာသည္။
“ေရာ့” တိပ္ေတြနဲ႔ကပ္ထားသည့္ ပန္းေရာင္ဖိတ္စာေလးတစ္ခု။
“အဲတာႀကီး…မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး…ၾကည္စင္ဘယ္ေလာက္ရင္နာခဲ့ရသလဲ”
“တို႔ကိုခ်စ္ရင္…ဖြင့္ၾကည့္စမ္းပါ”
ျမတ္ႏွင္းဆီရဲ႕ သာမာန္စကားမ်ားကိုေတာင္ မျငင္းဆန္ႏိုင္ေသာ ၾကည္စင္က ဒီလိုစကားမ်ိဳးဆို အမိန႔္အျဖစ္သတ္မွတ္မဲ့သူျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္ထဲလွမ္းယူၿပီးဖြင့္လိုက္သည္။
“ဖြင့္လိုက္ၿပီ”
“သတိုးသမီးနာမည္ကိုၾကည့္”
ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ႏႈတ္ဖ်ားမွလည္း ေရ႐ြတ္လိုက္မိပါသည္။
“မျမတ္ႏွင္းရီ”
သူမက ႏႈတ္ခမ္းကို အသာဟ၍လက္ကေလးအုပ္ကာ တိုးတိုးေလးရယ္သည္။ၿပီးေနာက္
“ဖိတ္စာအိတ္ကို ျပန္ၾကည့္ပါဦး…ေရျပာ”
ေျပာသည့္အတိုင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
“ခ်စ္ရတဲ့ေရျပာေလးအတြက္”လို႔ေရးထားတဲ့ စာေလးတစ္ေၾကာင္း။
“ဒါ….ဒါက….”
“တို႔ညီမမဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာပါ….ေမေမနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔…မင္းကိုဖိတ္လိုက္တာ”
YOU ARE READING
ကြယ်ရောင်စုံညီ...လင်းသောကြောင့်(Complete)
Ficción Generalချစ်ခဲ့ဖူးတယ် ချစ်နေသေးတယ် ဆက်ချစ်နေဦးမယ့် "ကြည်ပြာရေစင်" နဲ့ သူအနားကို ရုတ်တရပ်ရောက်ရှိလာတဲ့ "ဒေါ်မြတ်နှင်းဆီ" ငယ်ဘဝဖြစ်ရပ်ဆိုးတစ်ခုမှာ ဆုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ "ခင်ဇော်ဂျီ"နဲ့ "ဒေါက်တာကောင်းကင်တိမ်ယော်"တို့ရဲ့ အရွယ်ရောက်ပြန်လည်တွေ့ဆုံမှု သရဲကြောက်တတ်တဲ့ "ရွ...
