“ေရျပာ…..ေရျပာ….ႏိုးလာၿပီ”
ၾကည္စင္ကလွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္သည္။
ျမတ္ႏွင္းဆီက ၾကည္စင္ကို မယုံႏိုင္ပဲ ေသခ်ာကိုင္တြယ္ထိေတြ႕ၾကည့္ေနသည္။
“အခ်စ္ရဲ႕လူပါ….လြမ္းေနတာ”
ေျပာရင္းလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ျမတ္ႏွင္းဆီပါးကို အသာပြတ္သပ္လိုက္သည္။
ထို႔စဥ္ တံခါးပြင့္လာၿပီး ေ႐ႊလည္တိုင္ေပၚလာသည္။
ထို႔ေနာက္ခ်က္ခ်င္းတံခါးျပန္ပိတ္ၿပီး ေ႐ႊလည္တိုင္လည္းျပန္ေပ်ာက္သြားပါသည္။
“ေရျပာ..အစစ္ပဲ”
“အခ်စ္”
ေျပာၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚေခြက်သြားတဲ့ ျမတ္ႏွင္းဆီေၾကာင့္ ၾကည္စင္က လက္မွေဆးပိုက္မ်ားကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ကုတင္ေပၚမွဆင္းလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ျမတ္ႏွင္းဆီရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကိုေပြ႕ခ်ီ၍ ကုတင္ေပၚျပန္တင္ကာ
“အခ်စ္…အဆင္ေျပရဲ႕လား”
ျမတ္ႏွင္းဆီရဲ႕ ပါးတစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္ကာ ေမးလိုက္သည္။
“ေရ…ေရေသာက္မလား…ေရယူလိုက္မယ္”
ေဘးကေရဗူးမွ ေရတစ္ခြက္ထည့္၍ ျမတ္ႏွင္းဆီကို အသာတိုက္လိုက္သည္။
အခန္းတံခါးကျပန္ပြင့္လာၿပီး ေစာနက အျပင္ေရာက္ေနေသာ လူစုံတက္စုံက ျပန္ေရာက္လာသည္။ေ႐ႊတိုင္သြားေခၚလာခဲ့ပုံပင္။
အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးေပမဲ့ အထဲဝင္မလာၾကပဲ အဲနားမွာတင္ ၿပဳံၿပီးရပ္ၾကည့္ေနၾကသည္။
သူတို႔လည္း အေတာ္ေၾကာင္သြားၾကပုံေပၚပါသည္။
ေစာနကပင္ ကုတင္ေပၚလွဲကာသတိေမ့ေနေသာ လူနာအဝတ္အစားနဲ႔ၾကည္စင္ကေဘးမွာမတ္တပ္ႀကီးရပ္ေနၿပီ၊လူနာေစာင့္ေနတဲ့ ျမတ္ႏွင္းဆီက ကုတင္ေပၚမွာ ေခြေခြေလးျဖစ္ေနသည္။
“ၾကည့္မေနနဲ႔ေလ….ဆရာဝန္ေခၚေပး…ျမတ္က..ေမ့လဲမလိုျဖစ္သြားတာ”
ၾကည္စင္ေျပာလိုက္ေတာ့
“မဟုတ္ဘူး…ေရျပာအတြက္ေခၚရမွာ”
YOU ARE READING
ကြယ်ရောင်စုံညီ...လင်းသောကြောင့်(Complete)
Ficción Generalချစ်ခဲ့ဖူးတယ် ချစ်နေသေးတယ် ဆက်ချစ်နေဦးမယ့် "ကြည်ပြာရေစင်" နဲ့ သူအနားကို ရုတ်တရပ်ရောက်ရှိလာတဲ့ "ဒေါ်မြတ်နှင်းဆီ" ငယ်ဘဝဖြစ်ရပ်ဆိုးတစ်ခုမှာ ဆုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ "ခင်ဇော်ဂျီ"နဲ့ "ဒေါက်တာကောင်းကင်တိမ်ယော်"တို့ရဲ့ အရွယ်ရောက်ပြန်လည်တွေ့ဆုံမှု သရဲကြောက်တတ်တဲ့ "ရွ...
