How to hide the Billionaire's Child

32

Althea~

"M-Matteo?!"Gulat na sigaw ng nanay ni Mikhael.

Binaba ko ang kanang kaliwang kamay na kanina'y saposapo ang aking pisngi, naguguluhan pa rin sa sakit at gulat sa nangyayari. Kasi biglang dumating ang matandang lalaki na tantya ko'y nasa mid-50s na, at animo'y tumigil ang mundo ko sa presesinya niya. Kasabay no'n ang paglaki ng mga mata ko at ang mabilis na pagtibok ng puso ko. Nanilim ang panignin ko, hindi ko alam kung saan babaling. Litong-lito ako sa lahat ng nangyayri, nasa isang sitwasyon ako na mahirap takasan. Sa kabila ng takot, nilakasan ko ang loob. Kailangan kong harapin ang susunod na mangyayari kahit nagngangalit sa kaba ang buo kong pagkatao.

"What the hell is happening here?" Nilipat-lipat nito ang tingin sa pagitan namin. Bumakas ang lito sa mukha nito.

Napaptuwid ng tayo si Aurelia.Lihim kong inahangaan ito noon pero kinasusuklam ko ngayon. Nalaman niyang anak ako ni Matteo Henderson at parang tinatangka niya akong patayin.

"O, nothing you'd concern yourself, Matteo,"rason niya. Kung gaano kabilis ang pagiging demonyo nito kanina, gano'n din kabilis ang pagiging anghel.

Tagus kaluluwa siyang tiningnan ni Matteo. "Non of my concern?"

"It just a minor... disagreement,"pagdadahilan ulit.

Nangatog ako sa poot. May panic sa mukha ni Mikhael pero naging bato sa harap ng tatay niya.

"You came here to abuse my employee,didn't you? Is this just an excuse to get my attention? Pwes, nagkakamali ka. Kahit bugbugin mo pa lahat ng empleyado ko, hindi mo pa rin ako makukuha!"

"Dad, i-it's just a misunderstanding,"singit ni Mikhael. Nasa tono na napililitan na ipagtanggol ang ina.

"Isa ka pa, you always tolerate your mother,"sabi ni Matteo kay Mikhael, nasa tinig nito ang frustration habang sinusuklay ang buhok gamit ang daliri.

Ilang sandali akong napapigil hininga.

"Maniwala ka, Matteo. It was misunderstanding,"pimimilit ni Aurelia. Namumula ang mukha't tenga niya.

Nanangis ang bagang ng asawa. "Is slapping a misunderstanding? Huling-huli kita sa akto Aurelia, now, ipapaliwanag mo sa'kin ang lahat o papatalsik ko si Mikhael sa pwesto niya?"

"Dad, you don't understand! Mom had a reason—"

"Shut that fucking mouth of yours! I'm talking to Aurelia, not to you,"Bulyaw ng ama nito. Nangigigil na tinikom ni Mikhael ang bibig.

Binatuhan ng matalim na tingin ni Matteo si Aurelia.Tila tinusok ang puso ko sa ekspresyon nito.

"Why did you slap her?"sigaw nito sa mukha ng asawa.

Ilang sandaling natigilan si Aurelia. Tinakasan ito ng kulay sa mukha. Naikuyom ang mga palad. Nanginig ang benti.

I took a deep breath, stepping forward despite the tension. "Sa katunayan, kasalanan ko po ang lahat ng ito. Kaya niya ako sinampal dahil ako si Althea Marquez. Ang anak ng babaeng matagal niyo na hong iniwan,"paliwanag ko sa nangangatal na boses.

Umuwang ang bibig ng tatay ko. "A-Anak ka ni Amelia? I-Ikaw ang limang taong gulang na anak kong iniwanan noon?"

"Opo,"deretsahan kong pangungumpirma.

"You can't be serious,"duda nito.

Parang hiniwa ng kutsilyo ang puso ko. Mahirap ding paniwalaan, uso na ngayon  ang mang-fake para sa pera. Mabuti'y may nag-iisa akong ebidensiya.

"Papatunayan ko po tutal nadiskubre na ni Ma'am Aurelia ang tungkol sa pagkatao ko,"kalmado kong siwalat sabay hablot ng suot kong kwentas. Ito ang locket na iniwan niya sa'min. Inabot ko kaagad sa kanya. "Naalala niyo pa ba ito? Nag-iisang yaman na iniwan n'yo sa'min. Matagal ko na ho kayong gustong makilala,Pa."