The Simulations

Hoofdstuk 36

Hijgend en proestend laat ik me op de kant vallen.
Voorzichtig draai ik me om op mijn rug.
Adem in, adem uit.
Ik probeer mezelf te kalmeren maar dat gaat moeilijk. Paniek slaat toe in mijn hoofd en het enige wat ik nu wil doen is slapen. Slapen en nooit meer wakker worden.
Ik ga dit nooit redden, dat weet ik en ik heb me er bij neergelegd. Denk ik.
Ik staar naar de wolken. Het huis van net is verdwenen. Mijn huis.
Ik weet niet wat de spelmakers proberen te doen, een goede situatie slecht te maken?
Zo erg is dat toch niet? Ik bedoel, nouja, voor mij is wel erg, heel erg zelfs, het doet me pijn dat ze een vader creëren die ik nooit heb gehad. Maar het kan altijd nog erger zoals toen vorig jaar met die Duitse jo-
Mijn gedachtes worden abrupt verstoord door een zware mannenstem.
'Zoek haar, ze moet hier ergens zijn!' Ik schiet omhoog.
'Waarom wilt u haar zo graag hebben, generaal?' Een vrouwelijk stem klinkt nu.
'Ze is mijn dochter, je weet niet waar ze toe in staat is. Ze weet niks over haar krachten, we moeten met haar experimenteren. Levend of dood.' Ik vloek.
Mijn vader zit dus achter me aan. Tevens als het leger, tenminste zo klonk die vrouw.
Ik kan hier niet blijven zitten, ze zullen me vinden. Ik moét verder.
Ik zucht en ik help mezelf overeind. Mijn kleren zijn nog doorweekt van het water.
Ik neem mijn omgeving in me op. Bos, alleen maar bos.
Ik begin te lopen.

〰➰〰

Het wordt schemerig en de avond begint te vallen. Ik moet beschutting gaan zoeken voor de nacht.
Waarschijnlijk wordt het een erg zware nacht. Koud, geen eten of drinken.
Vuur kan ik niet maken, kans dat ze me dan ontdekken is groot.
Mijn hoofd begint te duizelen van oververmoeidheid.
Ergens in bij een klein straaltje water zie ik een grot. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik schuifel er naar toe.
Ik plof op de stenen grond. Diep is de grot (gelukkig) niet. Kans dat er dan beren of andere beesten die mij willen verslinden klein is.
Ik wrijf een paar keer door mijn haren.
Ik had nu wel liever in mijn warme bed gelegen zoals een paar uur geleden.
Ik sta op en loop naar het straaltje water om een paar slokjes te nemen en ga dan weer terug naar mijn plaats in de grot.
De nacht is gevallen en de sterren staan aan de hemel. Ik heb niks meer gehoord de afgelopen uren van mijn vader.
Wat maar beter is.
Ik sluit mijn ogen en ik denk aan Matteo en met die gedachte val ik in slaap.

Wit licht vult mijn hoofd. Ik loop door een witte kamer.
Ik kijk naar mijn kleren, ze zijn wit. Geen sprankje vuil te zien. Raar.
Ik schuifel wat heen en weer tot er een tv scherm aan springt.
Het typische deuntje van the Empire klinkt.
'Congratulations, day one survived!' Zegt een computer stem en dan springt het scherm over naar Renée.
'Gefeliciteerd! Jullie hebben dag 1 gehaald!' Ze zit voor een bureau met achter haar het Empire teken.
Ik besluit om op de grond te gaan zitten.
'Hier volgen de overlevers,' ze schraapt haar keel. Typisch kenmerk van Renée.
'Van Amerika: Nate, Angel en Anna. Denemarken: Sofie. Duitsland: Mathias, Nicolas, Jennifer en Judith,'
Vol spanning wacht ik af tot ik een bekende naam hoor.
'Uit Italië: Matteo en Florenco.' Ik haal opgelucht adem. Hij leeft nog!
Ik sluit mijn ogen en ik doe ze pas weer open zodra ik de naam van ons land hoor.
'Nederland: Eva, Luna, Thom en Erik,' ik haal opgelucht adem. We leven allemaal nog.
'Noorwegen: Lars, Finn, Marit en Liv. En als laatste Zweden: Maya.'
Gelukkig leven Maya en Liv nog. Nee, niet gelukkig dat Liv nog leeft.
Ze heeft je gebruikt weet je nog? Gedrogeerd!
Het deuntje van The Empire klinkt weer en Renée is verdwenen.
Op het scherm en er staat alleen nog het logo van The Empire.

Ik open langzaam mijn ogen, licht schijnt in mijn ogen en ik ga rechtop zitten.
Ik kijk om me heen en herinner me toen weer dat ik in het bos was beland.
Zuchtend sta ik op en neem ik een slokje water van het riviertje. Gelijk daarna besluit ik om te vertrekken.

Hee! Wat vonden jullie van het hoofdstuk? Ik snap dat dat met de cursieve letters druk een beetje verwarrend is.
Dat is haar droom, in de droom krijgen ze te horen wie het het overleeft hebben (:
Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk.
Spelling/grammatica fouten gezien? Meldt het even!
Vergeet niet te like/commenten en een fijne vakantie allemaal! (Ik heb al 2 weken gehad haha)
Groetjesss