The Simulations

Hoofdstuk 13

Eenmaal in de woonkamer is het verschrikkelijk druk.
Iedereen is druk aan het praten, sommige mensen schenken alcohol in en weer andere mensen staan nagel bijtend omzichtig heen te kijken.
Iemand tikt me op mijn schouder.
'Maya! Hoe ging het op het bal?' Vraag ik.
'VERSCHRIKKELIJK!' Ik schrik ervan.
'Wat dan?'
'Ken je Felix?'
Ik denk na. Ik weleens van hem gehoord, was dat niet in het vliegtuig?
'Vaag.' Zeg ik en ik kijk Maya aan.
'Wij moesten dus samen dansen! En hij kon dus TOTAAL niet dansen! Echt serieus! Mijn tenen zijn bond en blauw!'
Ik gniffel.
'Nog gevallen dan?' Vraag ik.
Maya schudt haar hoofd.
'Gelukkig niet nee, dat zou schamend zijn.'
Ik kijk op als iemand heel hard op zijn handen fluit.
Ik zie dat het de kappers jongen is.
Hij gaat op een stoel staan en schraapt zijn keel.
'Goedenavond iedereen. Ik heb hier in mijn hand de scores van het dansen. De regels zijn als volgt gegaan: ieder land heeft zijn top 3 gekozen. Dat hebben wij samengevoegd en daar komt dus deze score uit op dit moment! Alles kan nog veranderen! De verdeling gaat als volgt: als je 16e bent, ben je dus laatste en als je 1e bent, dan ben je dus eerste. Heel logisch. Laten we snel beginnen.'
Ik kijk om me heen. Als dit maar niet al te lang duurt, ik wil zo graag slapen! Ik ben echt kapot.
'Nummer 16 is geëindigd: Rusland!'
Dat was te verwachten. Rusland is tenslotte de oorlog tegen Oekraïne begonnen.
'Nummer 15: Zwitserland! Nummer 14: Noorwegen! Nummer 13: Japan! Nummer 12: Ierland! Nummer 11: Zweden!'
Ik zie Maya opgelucht ademhalen.
'Toch nog elfde.' Fluisterde ze zacht.
'Nummer tien: Finland! Nummer 9: Nederland!' Ook ik haal adem. De spanning zakt van mijn lijf.
Negende! Dat is super goed voor Nederland! We zijn ook weleens 15e geworden!
Betekend het in ieder geval dat we iets goed dan.
Ik glimlach.
'Gefeli,' fluisterde Maya.
'Bedankt, jij ook.' Ik glimlach en luister verder.
'Nummer 8: Oostenrijk! Nummer 7: Duitsland! Nummer 6: Denemarken! Nummer 5: England! Nummer 4: Frankrijk! Nummer 3: Amerika! Nummer 2: Spanje! Nummer 1: Italië!!' Binnen enkele secondes barst het gejuich uit.
Ik kijk naar mensen die ik nog nooit heb gezien.
'Wacht nog even! Ik heb nog een mededeling: morgen hebben jullie een vrije dag, dus doe wat je wilt! Slaap uit, neem je rust want die heb je hard nodig komende tijd! Feest ze!' Roept hij en de muziek gaat aan.
'Ik ga naar boven, ik zie je morgen nog wel!' Roep ik boven de muziek uit naar Maya.
Ze knikt en ze loopt weg.
Ik loop richting de trap en ga naar boven.
Het laatste waar ik zin in heb is een feestje. Ik ben kapot! Ik heb niet goed geslapen in het vliegtuig dus ik wil nu echt mijn rust pakken.
Ik ga op bed zitten en ik kijk op mijn horloge.
Kwart voor twaalf.
Ik gaap en ik rek me uit.
Ik loop richting de badkamer. Ik doe mijn haren los en poets mijn tanden. Ik kijk nog even snel naar mezelf in de spiegel.
Ik zie er als een monster uit.
Dan loop ik naar mijn bed en ik sla de dekens om me heen.
Ik klap twee keer in mijn handen en het licht gaat uit. Handig die nieuwe techniek.
Maya vertelde me dit vanmiddag.
Ik denk terug aan vandaag, aan Matteo op het strand.
Ik sluit mijn ogen en ik beeld me vanmiddag weer in.
Hij rook zo lekker, meer als lavendel.
Ik probeer het op te snuiven maar dat lukt niet. Ik open mijn ogen weer. Hij gaf me een kus op de wang.
Ik glimlach.
Dan gaat de deur open en binnen een seconden is het licht aan.
Ik ga rechtop zitten.
'Sorry als ik je wakker heb gemaakt.' Zegt Liv.
Ze sluit de deur en ze gooit haar haar los.
'Moet je niet naar het feest?' Vraag ik en ik ga weer liggen en ik kijk naar het plafond.
'Nee, ik ben erg moe. En jij?' Liv komt naast me zitten.
'Ik ben echt kapot!' Zeg ik en kijk haar aan.
Ze kijkt op haar mobieltje alsof ze een bericht verwacht. Waarschijnlijk een reflex want we hebben hier geen internet. 'Oja, waar was je na het bal? Ik zocht je maar ik kon je niet vinden.'
Ik voel dat mijn gezicht rood wordt.
'Op het strand.' Zeg ik.
Volgens mij heeft ze het al in de gaten want ze glimlacht breedt uit.
'Oeh, en wat is er gebeurt?' Vraagt ze verder.
'Niet echt iets bijzonders hoor, ik heb gezellig gekletst met een jongen. En toen als laatst gaf hij me een kus op de wang.' Liv kijkt me lachend aan.
'Wat nou.' Zeg ik en gooi een klein kussentje naar haar gezicht.
'Niks,' ze staat op en loopt naar het bureau.
'Waar komt hij vandaag?' Vraagt Liv.
'Volgens mij uit Italië.'
'Dan moet ik je teleurstellen.' Zegt ze.
Ik ga rechtop zitten.
'Wat dan?' Vraag ik verschrikt.
'Italianen geven iedereen een kus op de wang als afscheid.' Zegt ze en loopt naar haar kast en pakt haar pyjama.
'Echt?'
Ze knikt en ik ga weer liggen.
'Ik ga me omkleden in de badkamer, zou ik het licht uit doen? Ik ben nog wel even bezig.' Zegt Liv.
Ik knik.
Het licht gaat uit en het laatste wat ik aan licht zie is het badkamer licht, zodra de deur gesloten is, is het mega donker. Ik sluit mijn ogen en ik val inslaap.