Illicit Love

Kabanata 21

"Gaanoon ba? Kailangan mo ba ng tulong, mag sabi ka lang saamin ng Madam mo"

Nandito ako ngayon sa office ni doc, kasama niya si Madam na ngayon ay nakatingin rin saakin ng may pag-aalala sa mukha. Nasabi ko ang lagay ng kapatid ko sakanila pero ang sabi ko lang ay simpleng sakit lang ito, kaya ako nagpapaalam dahil hindi ko alam kung hanggang kailan ako makakabalik. Balak ko rin munang huminto upang makapag trabaho muna.

"Hindi na po, Doc. salamat parin po. Sige po mauuna na ako"

"Wait" pigil ni Madam Claudianna saakin, kaya napahinto ako sa pagbukas ng pinto.

Nilingon ko ito at nang makita ko siya'y may kung ano itong nilabas sa kaniyang bag na papel, may kung anong sinulat ito doon bago tumayo at lumapit saakin.

"Here, accept it or we won't let you leave here" she said in serious manner, nanlaki ang mga mata ko nang marealize ang hawak nito.

Cheke iyon at naglalaman ng halos isang daang libong piso, hindi ko alam kung tatanggapin ko ba o hindi dahil sobra sobra na iyong tulong saamin.

"It's for you sister" and for the first time I saw her genuine smile, my heart beats in a rappid motion as soon as I witness those smiles of my boss.

She really look like Solanna, replekang repleka nito ang mga ngiting iyon. Sa hindi malamang dahilan ay niyakap ko ito ng mahigpit kahit na alam kong boss ko ito, I just can't contain the happiness I am feeling right now.

"Thank you, Ma'am. I don't know how
can make up for what you helped me with, but hopefully when the day comes I can make up for you"

I felt how she hugged me back and nod, "I'll wait for that moment, hija"

Parang may humaplos sa puso ko dahil doon, atleast now I felt relieved. Parang kusang nabawasan ang bigat na nararamdaman ko ngayon, mabilis na akong nagpaalam sakanila dahil may pupuntahan pa akong huli bago tuluyang lisanin ang lugar na ito.

Atleast for once I wanna talk to her, ayokong umalis nang hindi siya nakikita at nakakausap. Sobrang miss na miss ko na siya, gusto lang itong masulyapan bago tuluyang umalis.

Huminga ako nang malalim bago dahan dahang tinahak ang daan papunta sa kaniyang kwarto, nang makarating sa tapat nito ay nagdadalawang isip pa ako kung kakatok ba ako o hindi. Pero sa huli ay kumatok na ako, ilang saglit pa'y bumukas na ito at tumambad saakin ang napakaganda niyang mukha.

"What are you doing here?"

Napalunok ako dahil sa lamig ng boses nito, she's staring at me coldy. Why? Wala akong maalalang may problema kami, siya nga itong nakita kong kasama si Niro at sinabihan niya pa ng mahal niya ito.

"I-I just wanna talk to you.." nauutal na saad ko.

"Leave." after she said those she's about to close her door when I immediately push it that made her eyes grew in shock.

"Did I say leave, right? Why are you so stubborn?" inis na sigaw nito nang makapasok ako't maisara ang pinto.

"Gusto ko lang namang makausap ka" kalmadong sagot ko kahit ramdam ko na naman iyong bigat sa dibdib ko.

The last time I check okay lang kami, ayos lang kami. Bakit ganito? Ako nga dapat ang nagagalit ngayon diba?

"Fine. What do you want to talk, speak! Don't waste my time"

Kumirot na naman iyong puso ko dahil doon, why is she acting like this?

"Okay lang ba tayo? Galit ka ba saakin?" tanong ko.

Natigilan ito sa kaniyang kinatatayuan at saglit akong pinakatitigan, tila may iniisip ito at hindi iyon nagustuhan dahil baka sa mukha nito ang galit ngunit agad ring nawala at napalitan ng blankong expresiyon.