Illicit Love

Kabanata 37

I am feeling nervous right now, ngayon kasi ang araw na bibisita ako sa bahay nila Solanna. This is the first time that I'll be back on their house, not being their maid, but being her lover.

This is the day that she's going to introduce me to her family I am nervous of how her family react if they'll knew, sa side ko ay ayos na dahil alam na nila Nanay. Noong una ay nagulat si Nanay dahil hindi niya inaasahang babae ang unang ipakikilala ko sakaniya, ngunit pagkuwan ay natuwa pa ito dahil bagay na bagay raw kami ni Solanna.

"Hey, calm down will you? They are not going to eat you alive"

Nilingon ko si Solannang nakangisi sa tabi ko, siya kasi ang nag dridrive ngayon. Sinundo nito ako kanina sa bahay, it's a dinner celebration on their house that's why I am wearing some casual attire. Just a black wide leg pants partnered with black bottoned denim blouse.

"What if they don't like what we have" I seriously asked, she's just looking at me intently.

After a while, I heared her sighed before putting her both hands on the back of my hands.

"Trust me, okay? Shall we go inside? They waiting for us, even Rahim. He misses you a lot" I can see genuiness in her eyes that made me surrender and nod for an approval.

Sabay kaming bumaba ng sasakiyan nitong naka park sa harap ng kanilang mataas na puting gate, kakaibang pakiramdam ang naramdaman ko dahil sa pamilyar na pakiramdam habang pinagmamasdan ang pamilyar na lugar.

Dumagsa ng libo-libong ala-ala sa aking isipin, ang pamilyar na daang lagi naming dinadaanan tuwing sabay kaming umuuwi galing kaming school dahil wala itong sasakyan, pinaghalong lungkot at saya ang nararamdaman ko.

Napakurap ako nang maramdaman kong may mainit na kamay ang humaplos saaking braso, paglingon ko'y si Solanna pala itong pinagmamasdan ako. Ngumiti ito saakin kaya hindi ko maiwasang mapangiti rin, ilang taon na ang nakalipas. Akala ko ay hanggang pangarap ko nalang ang lahat ng ito, dahil mali at ipinag babawal ang pagmamahalang ganito, ngunit heto ako nasa harap ng taong pinapangarap ko simula ng umpisa, kasama siya sa lugar kung saan nag simula ang lahat.

Sometimes being hurt is not always wrong, sometimes the pain gives you more courage to fight those battles that will comes to you along way.

"Ate Sol!"

Nakasunod lang ako kay Solanna, siya ay nasa harap ko habang ako ay nasa likod nito. Ngunit ang isa nitong kamay ay naka hawak sa kamay ko upang masigurong nakasunod ako sakaniya, hindi parin ako sanay sa mga gestures niya at hindi ko maiwasang makaramdam ng kilig sa loob loob ko. She's lowkey sweet.

"Rahim, where are they?"

"They are all in Lanai–" he paused when he noticed who's with her sister.

I smiled at Rahim, he change a lot. He's a grown up boy now, sabi na eh gwapo ito pag lumaki pa. Hindi na mahaba ang buhok nito, ang gupit niya ay naaayon na sa stilo ng mga kabataang makikita ngayon.

"Hi Rahim" bati ko sakaniya at kumaway pa.

He blushed because of what I did, "H-Hello, ate Zari" halata ang hiya nito saakin dahil hindi ito makatingin ng diretso na ikinatawa ko.

"You've grown a lot huh? Ampogi mo na"

Lalapitan ko na sana ito upang bigyan ng yakap, pero nawala ang ngiti ko nang may humila saakin pabalik sa tabi nito. Kunot ang kilay ni Solanna habang tinitignan nito ang kaniyang kapatid na ngayon ay mas lalong hindi makatingin saakin.

"Let's go" Solanna said in a serious matter.

Hinila na nito ako paalis, nang tignan ko ang kapatid nito ay nakanguso lang ito habang sinusundan kami ng tingin paalis, nang mapansin naman niyang nakatingin ako sakaniya ay agad itong umiwas ng tingin.