IDLE DESIRE 10: THE SINFUL LOVE

16

KYERRA

Hindi na kami nagtagal ni Father Herschel sa wedding reception, kaagad din kaming umalis nang maihatid niya ang wedding gift niya para kay Palermo at sa asawa nito. Gusto pa sana ni Palermo na bukas na kami umalis, but Father and I are both busy.

At isa pa, tanging mga kasambahay at bodyguards lang ang kasama ng mga bata sa bahay dahil hindi pa nakababalik sina mommy at Tito Manuel.

I am also concerned about their safety. Ayoko rin naman na may masamang mangyari sa mga kapatid ko.

“I saw you earlier,” basag ni Father sa katahimikan. Pauwi na rin kami ngayon sa bahay, pero may busking pa ako mamaya sa park kaya kukunin ko pa ang gitara ko sa bahay.

“Ano'ng ibig mong sabihin?” nakakunot-noo kong tanong.

“Lumuluha ka kanina while looking at the bride. May masakit ba sa iyo kanina?” Nahihimigan ko sa tono niya ang pag-aalala. Sabi na nga ba, nakita niya ang pagtulo ng luha ko kanina. Mabuti na lamang ay siya lang ang nakapansin.

Malalim akong bumuntong hininga.

“Wala, may naalala lang ako,” tangi kong nasagot habang ang tingin ko ay nasa malayo.

I don't want to talk about that anymore, because every time I think of Damian, the pain of longing for him is suffocating me. Every time I remember the day he died, my heart is breaking all over again. I felt like a piece of me was missing.

“Someone special to you?” biglang naitanong ni Father kaya saglit akong natigilan. Mapait akong ngumiti bago ako malungkot na tumingin sa kaniya.

“He's not just special; he's my everything. He is someone I cherish more than anyone,” I said almost in a whisper.

Natahimik si Father Herschel.

“He is gone so let's not talk about him,” turan ko pa. Baka kasi mas lalo lang akong patayin ng pangungulila kapag pinagpatuloy pa naming pag-usapan ang tungkol kay Damian.

“I want to learn more about you, little miss,” sambit niya habang ang kaniyang atensyon ay nasa pagmamaneho.

“What's your story? Your life experiences? I'm curious, so I want to hear your life story,” he added in a soft tone.

I can see in his eyes that he is really interested in knowing every detail of my life. Napansin niya na hindi ako sumagot, kaya saglit niya akong sinulyapan at binigyan ng tipid na ngiti.

“Don't worry, if you share your story with me, I'll share mine too. If you have a secret you want to tell, it will be safe with me. We're friends now, right?” he assured.

Ilang minuto nagtalo ang isip ko. Pero may parte sa akin na gusto ko rin malaman at marinig ang kaniyang istorya, lalo na kung bakit nga ba siya naging pari.

“To be honest, I love arts. I love to draw and I dreamed of becoming a painter dahil pareho kami ng mommy ko na mahilig sa arts, pero nagbago ang ihip ng hangin nang bigla kong naisip na maging isang pari. My mother raised me well, at pinalaki rin niya kami ng bunso kong kapatid na may takot sa Diyos. My mother supported me in what I wanted to be, so I didn't pursue my dream of becoming an artist,” panimula ni Father na hindi tumitingin sa aking gawi.

Hindi ko alam kung nagkataon lang o sinadya na maipit kami sa traffic para makipagkwentuhan kami nang matagal. Ngunit kaagad kong nahuli ang pagdaan ng sakit sa kaniyang mga mata, na tila may naalala siya bigla.

“I was nineteen years old when my mother and younger sister died,” dugtong niya kaya nabigla ako.

“B-Bakit sila namatay?” Hindi ko napigilan na manginig ang boses ko.