XXIV - RUHU YUTAN BOŞLUK

16 2 1
                                    

Helüüü, yeni yılın ilk bölümü hayırlı olsun. E o halde aşağıda görüşürüz.

Oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin, keyifli okumalar.

Oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin, keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm Şarkıları;

Remembrance, Balmorhea

Var Git Ölüm, Aytekin Ataş

The Winter, Balmorhea

Haykırdım Ben, Duman

Haykırdım Ben, Duman

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🕊️

XXIV

Mete Mert Çakır, Ağzından

Bir insanın ruhu, nasıl paramparça olabilir?

Yavaşça ama çok derinden.

İçinizde bir şeyin sonu geldiğinde kalan tek şey, zamanla birleşen o boşluk olur. O boşluk, önce küçük bir çatlak gibi başlar. Bunu fark etmezsiniz. İçinizdeki kayıp, gözle görülmeyen bir sızı gibidir. Zaman geçtikçe o çatlak büyür. Bir saniye içinde, bir nefeste, o küçük boşluk bir uçuruma dönüşür.

Her şeyin anlamı kaybolur.

Bir adım atmak, her şeyin sanki daha da kaybolmasına neden olur. O an, her şeyin içinde bir eksiklik olduğunu hissedersiniz. Hiçbir şey tamamlanamaz. Gözlerinizdeki ışık sönmeye başlar. Dünyanın yükü bir anda üzerinize çöker. Ellerinizin, ayaklarınızın, tüm bedeninizin nasıl işlediğini anlamazsınız.

Çünkü artık bir parça eksiksinizdir.

Bir kaybın ardından hayata tutunmak, kırık dökük bir yapbozu tamamlamaya çalışmak gibidir; bir araya getirmeye çalışsanız da her parça, başka bir yere kayar, başka bir şekilde sapar.

Sonra, kalbinizdeki acı, her bir atışta derinleşir. Kayıp, acıyı yenmez. Onun yerine, acı her saniye büyür ve kalbinizi, zihninizi, ruhunuzu sarar. Hiçbir şeyin anlamı yoktur. Zaman, içindeki boşlukla birleşir. Bir an geçmişi hatırlarsınız, bir an geleceği ama hiçbirinde gerçekten var olamazsınız.

GÜVERCİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin