Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.
Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar.
"...
Merhabalar, yine ben. Oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin, keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm Şarkısı;
Dinle Beni Bi', Yüzyüzeyken Konuşuruz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️
III
13 Eylül 2018 / Başkale, Van
Asena Gündüz, Ağzından
Karanlık, puslu bir geceyi koynunda büyütmeye ant içmişti. Kurak ve sert toprak ellerimi koyduğum yerde dağılıyor ve asla yardımcı olmuyordu. Soğuk rüzgar uğuldayarak bir tokat misali yüzüme çarpıyordu.
"Güvercin 1, durum nedir?"
Telsizin bağlı olduğu kulaklıktan ses yükselirken derin bir nefes aldım ve başımı sağıma doğru eğdim.
"Hâlâ bir hareketlilik yok. Benden komut bekleyin." diye emrettim. Telsizdeki kuvvetli hışırtı kulağımı dürttüğünde dişlerimi sıktım.
"Kimin telsizi o?" dedi hışırtıların arasında, Osman. Rüzgar sesi devam ederken dilimi dişlerimin arkasında gezdirdim. Birkaç saniye sonra ses yavaşladı ve Kubilay'ın sesi meydana çıktı.
"Yüzüm gerildi komutanım, burnumdaki sümük dondu. Burası çok rüzgarlı."
Sinirle kafamı yeniden sağa eğdim.
"Güvercin 2; bana döndüğümüzde hatırlat, Güvercin 5'in üç numara saçlarından battaniye yapacağım."
Kubilay'ın telsizinden yine hışırtı geldi. "Ama komutanım."
Karşımdaki araziye iki araç yaklaştığında hızla kaskımdaki dörtlü dürbünü indirdim.
"Güvercin Timi hazır olun, geldiler. Kimse başına buyruk iş yapmasın. Bu fırsatı elimizden kaçıramayız." diye fısıldadım.
