TÖREymiş...

Açıklama ve Alıntı

Alıntıyı şimdiye kadar beklettim çünkü mektup Yarışması'nın sonucunu beklemek istemiştim. Ne yazık ki dereceye giremedim. Bu beni oldukça şaşırttı. Çünkü kazanan hikayeleri o kadar iyi bulamadım. Merak edenler olursa AmbossadorTR adlı hesabın aşk mektuplarından bulabilir. Her neyse haksızlık yerde var deyip diğer konuya geçiyorum.

Arkadaşlar size açıklamam gereken şeyler var. Öncelikle bir haftadır işe başladım ,çok yoğun günler geçirdim ve geçirmeye de devam ediyorum. Hikayenin özellikle ilk bölümlerini düzenlemem gerekiyor. Bunun içinde belli bir zamana ihtiyacım var. Bu bölümden sonra iki , üç hafta bölüm gelmeyecek. Alıntılar ile hikayeyi unutturmaya çalışıcam. Hikayeye geri döndüğümde ise pazartesi yeni bölüm , Perşembe ise Alıntı gelecek.

Şimdi sinirlenenler olacak. Hakta veriyorum ama gerçekten hiçbir şeye zaman ayıramaz oldum. Ailemin ise sevgili yaptığımı sanması cabası :)
Demen o ki bana darılmayın ve hikayeyi bırakmayın. Bu zaman diliminde tanıtıma ağırlık vermek istiyorum. Sizde fark etmişsinizdir. Hikaye hak ettiği değeri görmüyor şuan. Bu konuda yardımcı olmak isteyen olursa dm ye veya buraya da yorum yazabilir. Zaten her yoruma bakıp cevaplıyorum.
Evvet diyeceklerim bu kadar. Anlayışınızı bekliyorum.

Alıntı ile daha çok heyecanlanacağınızı belirtmek istiyorum :)

Bedirhan terasta olan dalgın karısını izleyip iç çekti. Şuan bambaşka bir halde olabilirlerdi. Bunda Miray'ın suçlu olduğu kadar kendiside suçluydu. Çok fevri davranmış ve karakterinden ödün vermişti. Bunun sonucunda yaralı bir kalp ve sinirli bir Bedirhan yaratmıştı. Lakin bu durumu bitirip kendileri için ikinci bir şansı yaratmak istiyordu. Yapacaktı da...

Bunun için karısının yanına yürüdü. Gecenin bu vaktinde herkes odasındaydı. Sadece iki dertli gönül uyuyamamış kendini serin havanın kollarına bırakmıştı. Bedirhan karısına yaklaştı yaklaştı ve yaklaştı. Miray aldığı traş kolanya kokusuyla kocasının arkasında olduğunu hissetti ama duruşunu bozmadı. Sadece üşüyen bedenini kolları ile ısıtmaya çalıştı.

Bedirhan karısına arkasında bir müddet bekledi. Miray'ın titreyişi ile aradaki mesafeyi kapattı. Kollarını karısının kollarının üzerine koyup onu kendine doğru çekti. Kırdığı karısı aynı zaman da üşümüştü de...
Burnunu onun saçlarına değdirip onu hissetmek , kendi varlığını da hissettirmek istedi.

Miray hissettiği sıcaklığa sığınmak orada ısınmak istedi ama kendi ruhunu üşüten birine bunu yapmadı. Yapamadı. Sırtının dayandığı kaslı gövde bir inip bir kalkarken saçlarında ve boynunda hissetiği nefes ile titredi.

"Isıtmama izin ver Dilemma ."

Miray kadifemsi ses karşısında bir şey söylemeyince Bedirhan vadettiği yapıp onu kendine daha çok çekti. Kolları ile bedenini ısıtırken , nefesi ile kızın üst bölgesini işgal etmişti.
Miray bu sahiplenme karşısında başını istem dışı arkaya atınca kocasına da istediği izni vermiş oldu.

Bedirhan başını yeni durağına bırakırken tek amacı karısına ,kocasının varlığını kabul ettirmek ve buna alıştırmaktı.

Bedirhan'ın dudakları karısının kulağının hemen altından omuzuna kadar öpücük dizerken Miray bin çarpan kalbine söz geçirmek derdindeydi. Kalbe mantık işlemiyordu. Kocasının hareketlerinde hatta sesinden bile heyecanlanıyordu.
Bedirhan ellerini karısından çekmeden onun önüne geçti. Terasın kenarına oturup karısını bacaklarının arasına çekti.
Miray yaşadığı heyecan ile suskunlaşırken Bedirhan buluşacağı vuslat ile şiirimsi sesiyle konuşmaya başlamıştı.

"Hata yaptık. İkimizde kırıldık Dilemma. İzin verde daha fazla geç kalmayalım birbirimize. "

Miray zorlukla yutkunurken Bedirhandan gözlerini alamıyordu.

Kocasının gözleri o kadar güzel o kadar anlamlı bakıyordu ki...
İlkkez olacak bir sürü şeyi resmediyordu. Alacaklı gözleri yangın öncesi gökyüzünü andırırken telaşlı bakışlarında sadece umut vardı.

İkisi adına koca bir umut ...