Bölüm 6 - Yıldız Mevsimi

873 47 5
                                    

Her hatamız bazen küçük bir kar tanesi kadar hafif,bazense altında can vereceğimiz bir çığ kadar acımasız bedeller ödetir bize.
Sadece tek bir hata bile ruhumuzu acının derin mahzenlerinde köle yapmaya yeter.Hatamızın bedelini ödeyene dek peşimizi bırakmaz azap.Düşüncelerden kaçmaya çalıştıkça paçamızdan yakalar acı.Ruhumuza tırnaklarını acımasızca geçirip pes etmemizi ona boyun eğmemizi bekler..

Gözlerini doyumsuzca yüzümde dolaştırdıktan sonra bakışları yer yer morarmış iyileşmeye yüz tutmuş bileğime kaydı.Zihninde gezinen korku ve ızdırap gözlerine yansıyordu Ona ulaşmak,yardım etmek istiyordum ilk defa.

Belki bu çaresiz haline acıyordum.Eli bileğime uzandı.Tam tutmak üzereyken hızla elini çekti.Yaraları hâlâ yeni olan ellerini dizlerine vurdu bir kez de.

"Ben bir hata yaptım Melody.Dün benim hatamın bedelinin bir kısmını sen ödedin.Benim yüzümden ne hale geldin farkında değil misin? Benim sana bunu yaşatmaya hakkım yoktu."

Ellerini saçlarından geçirip saç diplerini çekiştirmeye başladı.Hırsla öfke soluyordu.Bu asabi enerjisi beni çoktan etkisi altına almıştı.Korkudan titreyen bedenimi durduramıyordum.Neden korkuyordum? Bana zarar vermesinden mi? Dün yanında kendimi güvende hissetmemek için direnirken,bugün ruhum güven havuzuna kendini benden habersiz bırakmıştı.

Kendine karşı bu kadar acımasız olması başıma gelenler yüzünden Ona kızmamı engelliyordu belki de.

"Hepsi beni hatam." diye bağırdıktan sonra hırsla ayağı fırladı.Kapıdan çıkmak için ilerledi.Kapıyı bir kaç kez zorladıktan sonra kilidi açamayınca sırtını duvara yasladı.Nefesini oturduğum yerden duyabiliyordum.Sakinleştiğini düşündüğümde nerden geldiğini bilmediğim bir cesaretle yanına ilerledim.

"Ben iyiyim gerçekten.Geçti ağrılarım.Hem o adam bana zarar verdi diye suçlu sen sayılmazsın"
Beni sessizce dinlediğinde artık normal şekilde konuşmamıza geri döneceğimizi düşünmüştüm.

Aniden homurtu ile karışık bağırıp duvara yumruklarını geçirmeye başladı.Durduğum yerde çığlık atmamak için ellerimle ağzımı kapattım.Korku bedenimi sömürüyor,bedenim.zangır zangır titriyordu.
Duvara çarptırdığı her yumruk tok sesler çıkarıyordu..Zihnimi allak bullak eden ses odanın duvarlarında yankılanacak kadar güçlüydü.

Onu durdurmak istiyordum.Benim yüzümden kendini böyle cezalandırması kendimi suçlu hissetmeme sebep oluyordu.
Yumruklarını acımasızca duvara geçiriyordu.Her yumruğu kalbime iniyordu.Onu bu halde görmek istemiyordum.
Hiç bir şey düşünmeden duvarla arasına girdim.

"Dur artık!"

Yumruğunu tam duvara indirecekken sesimden irkilip kendini uzaklaştırdı.Yüzüne düşen saçlarından gözlerini göremiyordum.Yumruklarını iki yana sarkıttı.Aldığı sert nefesler vücudunu sarsıyordu.Terden alnına yer yer yapışmış saçlarının arkasına bilerek saklanıyor gibiydi.Ellerimi korkakça Onunkilere uzattım.

Korkudan buz kesilen ellerim Onun darbelerden kanayan sıcak ellerine değince hissettiğim ürperti hücrelerimde dört nala koşarken elini ellerimin arasına aldım.Mosmor olmuş,eklem bölgelerindeki deriler kandan görünmez olmuştu.

"Bunu kendine neden yapıyorsun?" dedim gözlerini göremesem de yüzüne bakarak.Bir süre sessiz kaldı.

"Benim yüzümden çektiğin acıların bedelini ödüyorum" Boğuk sesi havada asılı kaldı.

Hislerim emilmiş,duygularım paramparça olmuştu.Benim acımdan dolayı kendine bunları yapmasını kabul edemiyordum.Titreyen dizlerim her an beni taşımayı bırakacak gibiydi.

Yıldız MevsimiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin