My Bestfriend

Chapter 18

Sky P.O.V

    Mag po4 months na pero di pa bumabalik si Blue. Wala akong natatanggap na kahit anong tawag or text sa kanya.

   Di ko alam kung bakit ganito. nagawa ko nga na 5 months na iwasan siya e. ngayon pa kaya na siya na  ang nalayo?. oo na miss ko na siya.

   kahit di ko siya pinapansin ng 5 months na yun okay na sakin na nakikita ko siya atleast kahit di ko siya nakakausap alam ko na andyan lng siya sa tabi ko.

   namimiss ko lng pero galit pa rin ako sa kanya. moody talaga ako.. 

'anak my pupuntahan ka ba?'

'wala naman mom. bakit po?'

'Iiwan muna kita dito sa bahay ah. my puupuntahan lng ako ng 3 araw,. is it okay?'

'yes ma.ingat po'

   Pag kaalis ni Mom sakto namang my nagdoorbell kaya lumabas ako. My nakita akong lalaking nasa 20's kaya tinanong ko siya kung ano kailangan niya.

'Ahh.wala naman. Andyan ba yung Kuya ni Blue or Tita niya?'

'Ako yung Kuya niya.Bakit?'

'Si Blue kasi tulog sa sasakyan ko. napagod sa byahe. Pre baka pede naman pakibuhat oh. nagmamamdali kasi ako.'

   Kinuha ko na si blue at tinalikuran yung lalaki. wal akong pake dun..dinala ko si blue loob at binagsak sa sofa. bahala siya dyan..

   Ginising ko kanina ayaw gumising nagpapaka prinsesa. my narinig akong bumagsak sa sahig nung binagsak ko siya. pero wala akong pake. pumunta ako sa kusina para kumuha ng pagkain ko at umakyat sa taas.

   Pagdaan ko sa sala. nakita ko si Blue na tumayo sa sahit hawak yung balikat niya at my napansin akong dugo dun pati na rin dun sa pisnge niya. Hmp yae mo siya.

   Nasa kwarto na ako ng marinig ko na my pumasok sa kabilang kwarto.(kwarto ni blue) At my naglaglagang gamit. pupuntahan ko sana kaso wala kaong pake e. haha

   kahit mamatay pa siya. Mas masaya nga yun e..Buong maghapon akong nagstay sa kwarto.tinawag ako  ni blue para kumain ng dinner kaso nung sasabay siya sabi ko wag siyang sasabay sakin. kaya umalis siya at lumabas.

   Sobrang sama ko na ba?. E ano naman ngayon ko na lng ulit mailalabas yung galit ko s akanya mula pagkabata ko.Lagi na lng kasi siya ang bida sa harap ni Mom. lagi na siya yung knakampihan kaya galita ako sa kanya.

   After ko kumain lumabas ako sa Garden. akala ko nga andun si blue e. pero wala siya. pero habang nagpapahangin ako my naririnig ako umiiyak sa puno?. kaya pumunta ako dun at nakita ko si blue sa taas ng puno nakaupo sa sangga habang umiiyak. pero wala ao pake sa kanya.

  Umakyat na ako sa kwarto ko at matutulog na sana.

*Tok.Tok*

Blue P.O.V

'Kuya pwede ba tayong magusap?'

'Ge.'

'Kuya kinaibigan mo lng ba ako kasi pinakiusapan ka ni Tita?'

'Oo. Kaya wag kang masyadong assuming na my pake ako sayo.'

'Kuya dun sa time na magkasama di mo ba naramdaman na maging mahalaga ako sayo?.'

'Hindi never kang naging mahalga sakin kasi napilitan lng ako sa lahat ng naging pakikisama ko sayo.'

'okay.:')...Maraming salamat sa pagsacrifice mo ..'

     Umalis na ako dun at pumunta sa kwarto ko.. masakit malaman yun pero okay na yunatleast alam ko na yung totoo..

     Lalo lng niya ako binigyan ng dahilan para mawala. bukas pupunta ako sa nahay ng parents ko. kakausapin ko sila.hihingi ng tawad.

---------------

Vote and Comment