Chapter 23

11 0 0
                                    

Sky P.O.V

         Months have passed pero comatose pa rin si Insan.. ganun ba kalala yung pagkalaglag niya sa hagdan?.. Oh my iba pang dahilan.. nandito nanaman ako sa hospital para kausapin siya.. Miss ko na si Insan... alam ko kasalanan ko din ..

'Insan ko?. gising ka na dyan oh.. Namimiss na kita.. di mo ba ako namimiss? wala na akong makausap Tungkol sa mga problema ko Insan.. Uyy.. '

         Patuloy ko pa siyang kinausap pero pa syang walang naririnig.. hiniga ko yung ulo ko sa gilid ng higaan ni Insan. habang hawak yung kamay nya..

         Kung hinahanap niyo si Jes wala sya dito.. Pumunta siya sa states .. 3 years ata siyang mawawala pero hihintayin ko pa siya..

         Naramdaman ko na gumalaw yung daliri ni Insan. kaya tumawag ako ng doctor.. pagkadating namin sa kwarto niya nakamulat na siya at nakatulala..

'okay naman na siya Sky. Stay lng kayo dito ng ilang days para sa observation'

'Nasan ako? Sino kayo?'

        Tanong ni Insan samin.. nagulat ako na di niya ako kilala..

'Insan si kUya to.. wag mo naman akong lokohin oh.. '

'Wala akong matandaan na my kuya ako?. '

'Doc bakit po ganyan siya?. dahil po ba to sa aksidente?'

'Hindi dapat mangyari ito . ayon sa findings namin di siya magkakaamnesia.'

'Gagaling naman po siya diba?'

'Oo naman .. panandalian lng naman yan e..'

'okay doc salamat'

          After ang ilang days na pagtitiis ko kay Insan ay lalabas na siya ngaun.. masakit malaman na nagka amnesia talaga siya.. pero pumayag siya na sumama sakin kasi magaan daw loob niya sakin kung alam lng sana niya..

'Wow! dito po ba tayo nakatira kuya? sino po kasama natin jan?'

'Oo dito Insan. Si Mom,ako at Ikaw lng ang nakatira jan'

'Ah. Ayos ka lng po ba? bakit po ang lungkot niyo?'

'Wala to. Don't mind me. magpahinga kana tatawagin na lng kita pagkakain na ha.'

         Umakyat na siya..  pumunta ako agad kay Mom at umiyak.. oo kahait lalaki ako marunong akong umiyak lalo na kung yung taong involved ay mahalaga sakin..

          Umakyat na din ako para tignan siya sa kwarto niya.. nandun siya nakahiga naiyak.. kaya tinanong ko siya kung bakit.. sabi niya ang sakit daw ng ulo niya.. kaya tinabihan ko siya at niyakap hanggang makatulog siya..

         Paalis na sana ako ng higpitan niya yung kapit niya sakin na parang ayaw akong pakawalan..

'Ku--kuya?.. DOn't leave me please,. Huhuhu'

'Shh.. dito lng si Kuya.. *Tsup.*'

My BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon