ANLAŞMALI İNTİKAM

BÖLÜM 23

İkimizde birbirimizden ayrıldık. Yanaklarımın kıpkırmızı olduğuna emindim. Utanıyordum. Sanki az önceki öpücüğe karşılık veren ben değilmişim gibi. Kafamı eğip Poyraz'ın nasıl bir tepki vereceğini bekledim. O da benim gibi susuyordu. Hiçbir tepki vermemişti. Kafamı yavaşça kaldırıp Poyraz'a baktım. Öylece bana bakıyordu.
Gözlerinin içine bakınca bana bakmadığını fark ettim.

"Bişey mi oldu ?"

Cevap vermedi. Ben endişelenmeye başladım. Yüzünü avuçlarımın arasına aldım.

"Poyraz bilmeden bişey mi yaptım. Özür dilerim."

"Hayır . Hayır Masal. Sadece değişen bişeyler var. Ve ben buna mani olamıyorum."

"Bu kötü bişey mi ki?"

"Bilmem zamanla öğreneceğiz."

◆◆◆◆◆◆◆◆◆

Yatak odamızdaki konuşmadan sonra bereber aşağı inmiştik. Poyraz umut'la oynamıştı biraz. Daha sonra Semih gelince bu seferde onunla beraber şirkete gittiler. Akşam 19.00 gibi gelirim demişti. Poyrazlar gidince bende Umut'la ilgilendim. Beraber oyunlar oynadık. Umut minik minik adımlar atmaya başlamıştı bile. Bahçede biraz pratik yaptık. Umut yorulunca poposunun üstüne oturup çimlerle oynamaya başladı.

"Annesinin bitanesi yorulmuş mu?" Yüzüme bakıp şirinlik yapınca kucağına aldım. Beraber mutfağa gittik. Umut'a mama hazırlayıp yedirmeye başladım.

"Hadi bakalım Umut efendii... şimdi mama zamanı..."kaşığı alıp ağzına götürdüm.mamayı yarısına kadar yedi .

"Azıcık kaldı aşkım... hadi bunuda bitir." Deyip kaşığı ağzına vermemle Umut ağzındaki mamayı üzerime püskürttü.

"Aman be annecim. Yapılır mı bu bana..."
Umut neşeyle gülerken bende üzerimi temizlemeye çalıştım ama olmadı. En azından bir duş alamam lazımdı. Umut'beraber yukarı çıkıp onu uyuttum. Kendi odama geldiğimde saat 17.00 dı. Bir an önce duş alıp yemek yapmaya başlamam lazımdı. Hemen banyoya girdim. Kısa bir duş alıp çıktım. Dolabın önüne geldim acaba ne giysem diye dolabı karıştırmaya başladım. Karar veremeyince dolaptan bir eşofman takımı alıp giyindim. Koşarak mutfağa indim. Ne pişirsem diye düşünürken aklıma Poyraz'a mesaj atmak geldi.

"Rahatsız ettim ama bana hangi yemekleri istediğini söylememiştin. Sana ne yapmamı istersin."

Telefonu tezgahın üstüne koyup buzdolabının kapağını açtın. Dolap ağzıba kadar doluydu. Ben dolabı incelerken telefonuma mesaj geldi.

"Mercimek çorbası ,pilav, karnıyarık. Yetiştiremezsen bozuşuruz karıcım..."

Yuh nerden aklına gelmişti şimdi bunlar. Beni denemek için özel olarak seçilmişti sanırım ama benim için çocuk oyuncağıydı. Mesaja cevap yazsam mı diye düşündüm. Aslında yazmayı pek düşünmüyordum ama bu sabah bişeyler değişti ve ben bozulsun istemiyorum. Telefonu elime alıp Poyraz'a mesaj attın.

"Sen gelene kadar herşey hazır olur merak etme kocacım. Sakın geç kalma..."

Telefonu elimden bırakır bırakmaz mesaj geldi. Hemen elime alıp okumaya başladım.

"Merak etme tam 19.00 da evdeyim. Kolay gelsin görüşürüz."

Malzemaleri çıkarıp tezgaha dizdim. Ve yemek yapmaya başladım. Uzun zaman olmuştu. Kendimi o kadar mutlu hissediyırdum ki... Büyük bir zevkle yemekleri yapmaya başladım. Yemek yapmaya o kadar kaptırmıştım ki Semih kucağında Umut'la gelince şok oldum.