ANLAŞMALI İNTİKAM

BÖLÜM 24

Yatağın kenarında oturmuş Poyraz'ı bekliyorum. Son zamanlarda bana karşı olan davranışlarını anlayamıyorum.Tam bir haftadır böyleyiz. Poyraz eskisinden daha soğuk... Eve sadece Umut'la zaman geçirmek için uğramaya başladı. İlk günler yemeği hazırlayıp bekledim ama hep geç geliyordu. Hatta bazen onu beklerken uyuyakalıyorum. Aramızdaki duvarların kalkması gerekirken daha sağlam daha karanlık duvarlar var. Ne yaptım neden bana böyle davranıyor bir türlü anlamıyorum.

Kapı sesiyle yataktan kalkıp odadan dışarı çıktım. Merdivenlerden yavaşça inip Poyraz'ı görmeye çalıştım. Hala lambaları yakmamıştı. Biraz daha ilerleyip duvara tutundum. Ellerimle lambayı arayıp buldum açmaya ne kadar korksamdam lambayı açtım. Poyraz kapıyı kapatmış sırtı kapıya yaslanmış bir şekilde oturuyordu. Hızla yanına gidip oturdum.

"İyi misin Poyraz ?"

"Hımm..."

Kolundan tutup kaldırmaya çalıştım. İçki kokuyordu. Sarhoş olmuştu işte. Bu saçma evlilik beni hiç tanımadığım diyarlara götürürken Poyraz'ı yıpratmaya başlamıştı işte... Poyraz'ın kolundan tutup tekrar kaldırmaya çalıştım.

"Hadi Poyraz birazda sen kalkmaya çalış..."

"B-ben mi ?"

"Ah Poyraz neden bu kadar içtin ki ?"

"Yorgunum... Yordun beni Masal..."
Gözlerini kapatıp sırtını iyice kapıya yasladı. Onu ordan kaldıramazdım aynı zamanda orda da bırakamazdım. Aklıma Semih geldi. Koşup bahçe kapısını açtım. Semih'i çağırmalıydım. Korumaların yanına gittim.

"Bakar mısınız?" Aralarından biri beni duyup hızla yanıma geldi.

"Buyrun efendim."

"Semih buralarda mı çağırabilir misiniz?"

"Arka bahçede siz içeri girin ben hemen haber veriyorum."

"Sağolun..." deyip tekrar Poyraz'ın yanına döndüm. Hala bıraktığım gibiydi. Beş dakika geçmeden içeri Semih girdi.

"Buyrun efendim beni çağırmış sınız..."

"Bana yardım et Poyraz'ı yukarı çıkaralım. "

Neler olduğunu sonradan anlayan Semih hızla yanıma gelip Poyraz'ın kolunun altına girdi. Benim yardımıma gerek kalmadan yukarı çıkardı Poyraz'ı. Semih ile Poyraz önde ben arkada odaya girdik. Semih Poyraz'ı yatağa yatırdı. Ve hiç bir şey demeden odadan çıktı.

Sessizce Poyraz'ın yanına gidip oturdum. Elimi saçlarına koyup yavaşça sevdim. O da çok yıpranmıştı. Onunda bir suçu yoktu. Yataktan kalkıp dolabın yanına gittim. Pijamalarımı giyip tekrar Poyraz'ın yanına girdim. Yarın sabah ne olacağını düşünerek kendimi uykuya bıraktım.

~~~~~~~

Gözlerimi telefonumun sesiyle açtım. Yataktan hızla kalkıp telefonumu aldım. Ekrana bakmadan telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim..."

"Masal!!! Nerdesin sen ha ?"

"Buse... "

"Ya Buse nerdesin sen ya... Restoranı bırakıp gittin. Aradım cevap vermedin. İyi misin?"

"İyiyim canım . Sadece biraz yogundum. Arayamadım."

"Tabi öyledir. Ablamın cenazesine gidiyorum dedin ama evlilil haberini alıyoruz."

"Buse...."

"Sus Masal sana küstüm. Bana nasıl söylemezsin ya."

"Bildiğin gibi değil ama lütfen."
Kafamı çevirip Poyraz 'a baktım hala uyuyordu. Ama her an uyanabilir diye sessizce konuşuyordum. Buse'nin susmayacağı anladığım için yataktan kalkıp odadan çıktım.merdivenlere kadar gelip tekrar Buse'yle kaldığım yerden devam ettim.