THE FOUR RINGS

CHAPTER 1

"Kent. Wake up already." Bulong ko habang niyuyog-yog ko siya.

"5 minutes." He murmered then switched sides.

"Kailangan na nating umalis. 1:30 na at 2:00 ang alis natin." Niyug-yog ko uli siya at tinusok na ang tagiliran.

"Mabilis lang naman ang ritwal ko, Jessie. Please." Pag-mamakaawa niya.

"Bahala ka. Iiwan kita sa ayaw at sa gusto mo. I'm going to see Jent." Akmang aalis na ako ng hilahin niya ang kamay ko.

"Don't leave me, Jessie. I know you can't live without me." He stated.

"Then prove it! Gawin mo! Bababa na ako, I will wait for you there. Ipapahabilin ko pa si Jent." He nodded at agad naman akong bumaba.

I saw Jent playing at the mat at nang makita niya ako ay he ran to me. Kinarga ko naman siya and stared at his eyes.

Those azure eyes. Namana niya ang mga ito sa akin. Hinawakan niya ang mga pisngi ko at agad naman siyang tumawa. He's moody so he kind of remembers me of his dad.

Binaba ko na siya at humugot ng hinga. God, he's so heavy! Pumunta ako sa kitchen and found Atasha and Kuzumitzu there. After Megumi was lost, lagi na silang nandito o kaya naman ay na kila Azusa. Sabi nila ay kahit papano ay tutulungan nila kami kaya naman ay minsan inaalagaan nila si Jent. Sanay na kami na mag-request sila na hanapin na si Megumi. At nang nalaman na nilang matutuloy kami ngayon ay tuwang-tuwa sila. They even cried.

"Uhm, Atasha, Kuzumitzu. Aalis na kami ha." Pag-sisimula ko. "Kayo na ang bahala kay Jent. Sorry hindi pa ako nakakapaghire nang madaming maids pero may dalawang nakaresrba na diyan." Ngiti ko.

"Ano ka ba, Jessie. Ayos lang kami dito. Sanay na kami kay Jent." Tumawa siya ng bahagya at medyo sumeryoso na uli. "Kaming dalawa ni Kuzumitzu ang bahala dito. But please. Bring Megumi back."

"Her Father's waiting for her. Baka hindi na maabutan ni Megumi ang kaniyang tatay. You know he's ill." Singit ni Atasha.

"Yes. I promise."

"We promise." Sumingit si Kent at hinawakan ang balikat ko. "We will bring her back. Even if it'll cost our lives." Napalunok naman ako sa huling sinabi niya.

Even if it'll cost our lives.

~~~**~~~

"This forest really gives me chills." Sabi ni Jeff.

"Mabuti na lang at wala nang humahabol sa atin ngayon." Biro ni Kent and we laughed.

"It's been years since that incident." I stated.

"Kasunod naman nun ay ang pagkawala ni Megumi. Its been months." Napatingin kaming tatlo kay Azusa.

He always. Always add Megumi sa mga usapan namin. Minsan nga ay naaawa ako. That day was really painful for him. Pagkatapos niya kasing malaman ang nangyari kay Megumi ay dumeritso agad siya sa apartment nila at sinira halos lahat ng gamit.

He did not eat for 8 days. Nagkulong din siya sa kwarto niya nang mga araw na yun. All we can hear is him crying. Muntikan na din siyang mag-suicide but we stopped him. Sinira namin ang ding-ding ng room niya at nakita naming puro itim na crystal ang nagkalat.

"We will find her. Kaya nga tayo nandito, hindi ba? Para maibalik siya at mapakasal na kayong dalawa." I said and smiled.

Tumango nalang sila bilang sagot. Nang maka-abot na kami sa madilim na parte ng gubat ay may biglang kuminang. Jeff's eyes flickered when he saw the light. Jackpot!