THE FOUR RINGS

Chapter 18

Nagising ako nang madilim ang paligid. Kinurap-kurap ko naman ang mga mata ko para masanay sa dilim. It's very dark at wala rin akong naririnig. Or so I thought..

"Gising ka na pala." Napa-upo naman agad ako. Tiningnan ko uli kung nasan ako. "Nasa dungeon ka. . .tayo, ng palasyo sa Trost." Tila nabasa ang nasa isip ko.

Napatayo naman ako agad, chains clattered "Trost!? Sa palasyo!?" gulat kong bulyaw. "Ziro, ikaw ba 'yan?" tanong ko nang mapansing iba ang boses niya.

It was very rough pero mas bumaba ang boses niya. It was different from before but I can still feel the comfort whenever he's speaking.

"Ako nga." he coughed. "They've cut my throat once when I fought back at them."

"Bakit? I can't remember a thing other than being caged by Jessie's fire." Pinakiramdaman ko ang mga posas sa kamay at paa ko. They feel so heavy kaya umupo na ako.

"You. . . you nearly died." Nahirapan pa siyang sabihin 'yun. "Noong ikinulong ka niya sa apoy, her ring broke- iyong bigay ng mga Lords - that means, she've exceeded the limit. She really is ready to kill you. Wala siyang pake doon sa nabasag na singsing. Pero ilang minutong nakalipas, dumating ang mga kawal ng Trost."

"Maraming nakakita kung paano umapaw ang kapangyarihan ni Jessie. Alam ng mga monsters na hindi sila galing sa underworld, na sila ang mga kanang kamay." Tumigil ng sandali si Ziro. Siguro ay nahihirapan talaga siya?

"Okay ka lang ba?" tanong ko.

I heard his chains. Imposible kasing akin iyon dahil hindi ko naman sila ginagalaw. Umuubo na rin siya kaya hindi na ako mapakali.

"Ziro, ayos ka lang ba!?" Mas nilapit ko ang mukha ko sa selda. I really really need to see him.

"Tinurukan nila ako ng pampahina, ah!" he groaned kaya mas lalong nanlaki ang mata ko,

"Ziro! Ziro!" Nilabas ko ang kamay ko kahit na alam kong hindi iyon aabot sa kaniya. I need to feel him.

"Psoraya, sorry. Maayos na naman ako." Rinig ko ang malalalim niyang hininga.

"No. Hindi ka pa maayos. Ano ba talaga ang ginawa nila sa'yo!?" Hinabaan ko pa ang kamay ko hoping that my power is still not drained.

Noong hindi na siya humaba ay tinigilan ko na. Pinasok ko na sa loob, mabigat din kasi ang mga posas.

This is why elementalists should be forbidden to our world. Hindi sila nababagay doon dahil problema lamang ang dinadala nila. They are the reasons of war.

"This is just the aftermath of the drug. Maaayos na rin ako- ah!" Sumigaw uli siya. Mas malakas sa una.

"Ziro!" Medyo naaaninag ko na siya. My vision seems to be already adjusted.

Nakita ko ang silhoutte niya malapit rin sa mga bars. Nakaupo.

"Ziro, may masakit ba? Anong nararamdaman mo!?"

Lahat ng ito. From the very start, ay kagagawan nila Jessie. They violated the rules. Mga rules na ginagawang payapa ang mundo namin. Hindi nga sila nagkakamali, elementalists and monsters don't match.

Kagagawan ito nila Jessie! They should die! Tama si Kyla, participating in the games with them is much problem.

Sumigaw uli si Ziro at nakita ko kung paano siya naghihirap. He's in so much pain. Mabilis na ang mga hininga niya at naririnig ko na rin siyang umiyak.