HARRY POTTER VE YENİLER İHTİYAÇ ODASINDA

GEÇMİŞ

Bu bölüm çoğunlukla Hannah ve Horace' in diyalogundan oluşuyor o yüzdeb kişilerin karışmaması için Hannah italik yazılanları söylüyor Horace de kalın olanları. Onun dışındakiler düz.

" Sen mi başlayacaksın ben mi başlayayım Hannah? "
" Sen. " Horace derin bir nefes aldı ve Victorie' ye döndü.
" Kızım..."
" Ona kızım deme! "
" Ama kızım. "
" NE!" Victorie' nin çığlığı salonda yankılanmıştı.
" Yani tabiki kızım değilsin. Aslında kızım sayılırsın. "
" Kızın kafasını karıştırmasana Horace! "
" Becerebileceksen sen anlat! "
" Anlatmak isteyen sendin! "
" YETER! Teyze önce sen başla. Profesör sizde ondan sonra anlatın lütfen. "
" Profesörmüş. Hıh."
" Ne demesini bekliyordun Horace? "
"Sürekli evli çiftler gibi kavga etmeyi bırakıp anlatın lütfen! "
" Tamam. Ben, Horace, annen Helen ve babam Hora çok uzun zamandır birbirinizi tanıyoruz. Helen benim kız kardeşim. Hora da, Horace' in kardeşi. Bir süre sonra ben ve Horace evlendik. " Victorie' nin gözleri o kadar çok açılmıştı ki gözleri yerinden çıkacak gibi duruyordu.
" Teyze yani sen bir zamanlar Hannah Slughorn muydun? "
" Evet."
" Acaba daha neler duyacağım? " Victorie şaşkınlıkla kendi kendine mırıldanmıştı.

" Bizim evliliğimizden epey sonra Helen ve Hora' da evleneceklerini söylediler bize. Gerçi ilk başta ailelerimize kabul ettirmek biraz zor oldu. Yani Horace ve benim evliliğimizden daha zor olmuştu. Bizim evliliğimiz daha doğduğumuzdan beri planlanmıştı. Sonra Hora ve Helen evlendiğinde, epey uzun bir süre çocukları olmadı. Bundan on yedi yıl önce, bir çocukları olacağını öğrenince hepimiz çok sevindik. Sen doğduğunda ölüm yiyenler sürekli evlere girip aileleri öldürüyordu. Bir gün, ben ve Horace size gitmiştik. Sen içerde uyuyordun. Birden kapı açıldı ve içeriye ölüm yiyenler doldurdu. Horace' le benim asam senin odandaydı. VE HORACE BİZİ BIRAKIP KAÇTI!"

"Tam olarak öyle değil!"

"ÖYLE! KOŞARAK VİCTORİE' NİN ODASINA GİREN VE ASALARI ALIP BİR YERE CİSİMLENEN SEN DEĞİL MİSİN?"

"Öyle ama..."

"Kendin bile kabul ediyorsun!"

"Beni hiç bir zaman dinlemedin! Hep gördüğüne inandın!"

"O zaman neden kaçtın?"

"KAÇMADIM! Anla artık bunu! Sana on altı yıl boyunca bunu anlatmaya çalıştım. Victorie' nin odasına girdim ve asamı aldım..."

"Benimkini de aldın. Eğer almasaydın kardeşim ölmeyecekti!"

"Orda benimde kardeşim öldü. O yüzden sus. Sus ve dinle! Andromeda' nın evine cisimlendim. Andromeda gerçekten iyi biriydi öğrencilik yıllarında. Black koleksiyonumun iyi parçalarından biriydi..."

"Burada bir insandan söz ediyorsun Horace! Bir arabadan değil..."

"Eve cisimlendiğimde Nymphadora ile karşılaştım. Nymphadora' nın da yardımıyla yoldaşlıktan bazı kişilere ulaştım ve size yardım etmeye gittiler."

"Onları sen mi yolladın?"

"Evet."

"Peki asamı neden aldın?"

"O anda onu aldığımın farkına varamadım. Özür dilerim."

"Eğer onu almasaydın kardeşim ölmeyecekti."

"Benimde kardeşim ölmeyecekti."

"Demek o yüzden fotoğrafları saklıyordunuz profesör." Teddy' nin aklındaki bütün sorular cevaplarını bulmaya başlamıştı.

"Vaftiz kızımın fotoğrafını saklayabilirdim herhalde."

"Keşke sorumlu bir vaftiz baba olsaydın."

"Victorie' nin yanına okula başlayana kadar yaklaşmama izin bile vermedin Hannah."

"Ama beni atlatmanın yolunu bulmuştun."

"Sadece doğum gününde."

"Benimle kimin konuştuğunu çok merak etmiştim. Demek sizdiniz..."

"Sen de."

"Hemen kendini affedilmiş sayma Horace. Evimden çık. " Slughorn bu sefer hiç bir şey demedi ve sadece kalkıp gitti. Herkes affedilebilirdi, o da affedilecekti.