Evrenin görünmeyen ama bilindik yasası, karma yasası, kadının avucundaki her şeyi almaya kararlı görünüyordu. Bu nedenledir ki yaşamak zorunda kaldığı ayrılık anının nedenlerini sorgulamaya gerek dahi duymuyordu. Derin bir iç çekişle boğazındaki düğümü dağıtmaya çalışıyor, hafifçe tebessüm ediyor ve şefkatle kollarında tutmakta olduğu güzeller güzeli bebeğini seyrediyordu.
"Karma Yasası'nın ne olduğunu biliyor musun?" dedi kadın düz bir ses tonuyla. Karşısında durup onu izlemekte olan diğer kadın zar zor yutkunabildi. Gözlerini karşısındaki kadının gözlerinden çekmeksizin başını hafifçe öne arkaya sallayarak cevapladı az önce kendisine yöneltilen soruyu. "Şu anda sızlanmıyor olmamın tek nedeni, geçmişte yaptığım tercihlerin sonuçlarını yaşıyor olmam."
Bebek annesinin kollarında yarı açıkgözleriyle derin bir uykuda, gülmekteydi. "Bebekler..." dedi sakince. "Neden uykularında gülerler?" Hafifçe eğilen kadın gözlerini kapatıp kollarındaki bebeğin kokusunu içine çektikten sonrasında kafasını kaldırdığında karşısında tarihin tekerrürlerinden doğan yansımasını buldu. Belki de asıl yansıma kendisiydi.
Kaşlarını çatıp düşünceleriyle yüzleşti. "Bebeğimin bir anneye ihtiyacı olacak. Senin de evladını kaybettiğin düşünülünce zincirden kopması gereken halkanın benim olduğumu anlamak zor değil. Böylece herkes mutlu olur."
Başından beri sessiz kalan kadın nihayet konuştuğunda oldukça heyecanlı ama bir o kadar da umutsuzdu. "Bu zamansal devinimden kurtulabiliriz." Karşısındaki kadın ona aldırış etmeyince son sözünü tekrarlamak zorunda kaldı. "Kurtulabiliriz!"
Kollarındaki bebeği izlemekte olan kadın hafifçe tebessüm etti. "Büyürken yanında olamadığın bebeğinin karşılığında; sana kendi bebeğimi emanet ediyorum. İşte zamansal devinimi kıracak olan bu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Tutulması
Science FictionThe Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı Dex İlk Romanım yarışması üçüncüsü 'Bebeğin için bir aile buldum. Onlara bebeğinin bir gün seni bulmak için Zübde-i Tin'e gitmesi gerektiğini söyle. Sevgilerle K.' Şizofreni hastası bir genç kızın, bu notla bi...